MAĆICY SERBSKEJE

Wo někotrych słowach a twórbach. 91tworjene: a tak je ta přičina wotstronjena, zo zynk ě so deletłóčeše; čehoždla by jemu móžno było so zaso wróćić.b) Ja sym namakał, zo burski člowjek słowo wěda zro¬zymi, wuraz wηdźeństwo abo wηdźenje (wjedźeństwo, wje¬dźenje) pak nic. Korjeń ‘wěd-’ je jemu přistupny a jasny,twórba ‘wjed- (wηd-)’ pak honi jeho na rozpuć abo tež na wot¬puć. Tole zhonjenje je mje hižo prjedy na tu mysl dowjedło,zo by wužitne było, hdy bychmy korjenjej ‘wěd-’ za słowjesosamo a za wšitke wotwodźowanki wobstajne ‘ě’ přinuzowali(runjež tež móhłe twórby ‘pójdać, pojdać, particip. pójeła = po¬wjedła’ a podobne so temu přećiwić): n. př. wědźa, wědźeć,wědźał, imperat. wěz, powěz, nawědźeć, nawědźach (na¬wědźa) a nawěch (nawě), nawědźał, nawědźany, powědźeć(zu wissen thun: sagen), powěch (powě), powědźeł (žona jejemu to powědła), powědźeny, powěsć (infinitiv a substan¬tivo), a t. d. Ja potajkim nětko z druhimi sobu hłosuju, zobychmy vokal ‘ě’ tudy twerdźe dźerželi.9. a) ‘Ryč’ rěkaše něhdy rěč (dł. rěc), a w Delanach so‘ryčnik’ (rechtsanwalt) hišće dźens rěčnik mjenuje. Na zbliže¬nje dialektow je Smoleŕ 1879 započał rěč pisać a druzy težtak činja. Z poznamjenjeneje přičiny so ja tym přidawam,kiž su to přijeli. Při tym móhło nas mylić, zo bychmy takdwoje adjektivo rěčny měli = 1. ‘rěki’ nastupacy, a 2. = ‘rěče’nastupacy. Tehodla ja namjetuju, zo bychmy rěkowy (rěkowny)a rěčny rozdźěleli. (Na ‘Wothłosu pěsni ruskich’ staj Smoleŕa Waŕko twórbu reč trjebałoj.)b) Namjetowana twórba předrěč (vorrede) so mi prawjenjespodoba, dokelž by, kaž mi tež burski člowjek sam wot sopraješe, to substantivo so lóhko z infinitivom ‘předrěć’ přeměniło.Tež bych ja temu wurazej rad wjacy substancy dał. Tehodlasym hač dotal přederěč pisał (štož móža ludźo za prěnje po¬čatki tež kaž ‘prjedyreč’ wuprajeć). Prawo na tajke pohibliwe edawa mi słowjesna twórba ‘wotebjerać’.Připis. Twórba nawěštk abo nawěšk (něhdy ‘nawěšt-jik’)je runje tak wopačna a runje tak prawa kaž twórba měško (t. j.měštko): přir. po-wěsć — wěšćić (profezeien), błysk — błyšćić,a p. miejsce — mieszkać. — ‘Kosa ryči do brusa’ ma so tak