MAĆICY SERBSKEJE

M. Hórnik: Zacharias Bierling a jeho knižka z l. 1689. 119Njech so pilnje dale za starymi knihami slědźi. Snadź sowot někotrych hišće starše wudawki nadeńdu. Tak je w Jor¬danowej Jutničcy (1842) spomnjene, zo je Warichiowy prěnilutherski katechismus hižo w lěće 1567 wudaty, mjez tym zo jedotal jenož druhi woćišć znaty, mjenujcy z lěta 1594. Tež za serb¬skimi rukopisami dyrbi so dale pytać!Zacharias Bierling a jeho knižka z l. 1689.Podał M. Hórnik.Najstarši serbscy spisowarjo su w Časopisu hižo wobšěrnjewopominani: Jakubica, Moller, Warichius, Tharæus, MartiniFrencel a Ticin. Po tutych dyrbi so hišće spominać na Zach.Bierlinga a jeho knižku.Bierling (serbscy snadź Běrnik?) narodźi so 1619 we Woje¬recach, běše faraŕ w Kózłach (wot 1645), w Malešecach a Por¬šicach (1653—97). Jako duchowni njedostatk serbskich knihowspóznachu a na wudawanje tajkich so hotowachu, bě wón jarapilny we přełožowanju knihow za lutherskich Serbow (hl. niže).Tehodla je wón, kaž so zda, nahladnosć wužiwał mjez swojimikollegami; přetož wosebje drje jemu k woli je samo MichałFrencel swój najprjedy lěpši prawopis pušćił a pozdźišo po wašnjuBierlinga pisać počał. Wězo je so na njeho tež dźiwało, dokelžbě znajmjeńša dźewjeć lět starši dyžli Frencel (rodź. 1628). Težpřełožerjo najnuznišich ev.-lutherskich knihow (Čuderly, Præto¬rius, Matthæi, Radca a Krügaŕ) — mjez 1645 a 1662 rodźeni —běchu wjele młódši. Zo Frencel při swojim prěnim prawo¬pisu, kotryž bě z Ticinowym nimale jenaki, njeje wobstajnywostał, bě za naše Serbowstwo wulka škoda!Bierlingowa jenička ćišćana knižka je nětko hižo žadnostkaa tehodla ju tudy wopisujemy. Wona wopřimuje po titlu apředsłowje jenož 39 stron w małym 8° a ma tuto napismo:Didascalia seu Orthographia Vandalica. Das ist, WendischeSchreib- und Lese-Lehr, Auf das Budissinische Idioma oder Dia¬lectum mit Fleiß gerichtet, Nehmlich: Wie man die Buchstaben inHoch-Wendischer Ober-Lausnitzer Sprache erkennen, schreiben und