MAĆICY SERBSKEJE

Běłom’ njedaj ničo,Tajkoh’ sej bjerje,Hornjoserbske ludowe pěsnje. 5160. Dźěćace hrónčka.1) A Bej Cej,Ćisń tom’ čornom’ psej;Njech tón běži kwičo.2) Stawaj horje njeroda,Koza brjóžeń pobodła,Cyłe běrny zezrała,Pincu połnu nas ....3) Moja mać so ženiDo delan deli,Zo kholow njezměje.4) Jank běži k rěcy,Njese ptački w měcy.Jank běži přez łuku,Njese ptački w kłobuku.Jank běži po dworje,Njese ptački w kholowje.Fidrowčenjo do wsy nutř ćehnichuPřed Šołćic dworom zastachu,Hohadehej zastachu.Šołćina po dworje khodźešeWe pisanym kožuše,Hohadehej kožuše.Witajtaj hólcaj wobej dwaj,Našich holcow frejerjaj.Njehladajće dołho witanja,Njech wašej holcy won přińdźetaj.Holcy tej won přińć njeb’dźetaj,Wonej we korčmje rejujetaj.Zawróćištaj hólcaj konikow,Rajtowaštaj do korčmy.61. Frejarjej.(Započatk přir. Smol. I, 254.)Korčmaŕka na prozy steješeWe wušiwanym šórcuše.Zawróćištaj hólcaj konikow,Rajtowaštaj do hródźow.Konikow tam zwostajištaj,Samej so do korčmy wróćištaj.Po skhodźe horje stupaštaj,Z wotrohami šćerkaštaj.Wo durje so kłapaštaj;Holcy so w rejach wusměwaštaj.Holcy teju lubeju wuhladaštaj,Přeco skočištaj z reje won:Witajtaj, witajtaj, lubej dwaj,Witaj, mój luby, sam wosebje.