MAĆICY SERBSKEJE

Hyšći křoceń? Ně, ně, ně,Zas tam něco šumi se,Bubak bój se na prjedk hyśA mě z nugła hutřašyś.„Třu mě stucku, pastyŕ,Stucku pastyŕsku,Třu , wšak ja nejlěpjejPón se zwjaselu.Rada wót dalokaSłucham na tebje,Gaž přez pastwu znějoRoga skjarženje.“Lej a stary pastyŕZa rog přimješo,Jogo lušt a skjaržbaPřez njen znějašo.Basnje. 8318. Stucki pastyrja.Wóna hupóškašoRuku pastyrja,Pón se běšo jěsnoW Błośe minuła.Tak du troštnje wót nětaZ kijaškom do nugłyška,A gaž zecyk dostanu,Bžez kija do nugła du.A což wót wutřobyRog njej’ powjedał,To jo stary pastyŕHyšći huspiwał.Jomu pósłuchašoZbóža rědownja,W Błotach rozlěgachuStucki spiwarja.Maruša bu gnuta,Łdzy jej kapachu,O, jej do wutřobyZuki rězachu.Wo někotrych słowach a twórbach.Podał dr. Pful.W najnowišim času so někotre słowa a twórby serbskeje rěče hinakhač dotal pisaju. To je mje nuzowało, z tutym nastawkom někotre wujasnić.§ 1. Słowo duž.1. a) Naše adverbio dotal (bis jetzt) rěkaše něhdy do ta¬le, t. j. do tehole (scil. časa abo wrjemjenja), auf diese zeit herab,bis in diese zeit. Słowo čas abo wrjemjo je so wuwostajiło, cylekaž tempus pola łaćanskeho wuraza adhuc, kotrehož połna tworbaje něhdy ‘ad hoc tempus’ była; gr. μέχςι τούτου.b) Stare pronomino tů-le, tale, tole wotpowjeda do¬społnje našemu nětčišemu tónle, tale, tole, skłonjowanje