MAĆICY SERBSKEJE

80 M. Kósyk:Ty jan’ kažoš, wóni hugbaju,Ty jan’ kiwnjoš, wóni rozměju.Njesłyšyš nět teke nad tebuWjeŕby šumjenje a šwarkotanje?Njesłyšyš, kak duchy šepocu?Wjeŕby łopjeńka su hobžołtane,Wóni lorberam se rownajuZłotnym, ak’ na tebje padaju.“A wón zjawnjej zasej wółašo:„Dopółniło jo se zwěsćowanje,Kaž źe slědne słowo zaznějoNana, swěte jo a žedno łdganje,Kral sy weto, lej, kral pastyŕskiKral na pastwje, sława, sława śi!“Tak ten cuznik — a kral pastyŕski? —Stanu błuźenja dla abo gluki?Wón jo hublědnuł, lej, njezjabkiSceptaŕ padnu jomu dołoj z ruki,A na swójom tronje křasnosćiBěšo humarły kral pastyŕski.Wejsna přěza źowčowaZagna do špy gusora,Aby wěsće zgóniła,Chto b’źo z nowa njecesna,Lej a kužda marušaŹěso mimo gusora,To pak njekśě jom’ se zdaśA wón chopi gjagotaś.12. Gusor před gódami. *)A kněz gusor pótergnuK slědku chudu syrotu.O ty wboga syrota,Kak sy něto směšona!Wóni złosnje žortuju,Fryjarja juž gódaju.Njepłac, njepłac syrota,Snaź sy hyšći pomsćona.Ak’ se lěto minušo,Źowčo cesne wóstašo;Kenž pak su ju směšyli,Sami směch su zažněli.*) T. j. přiwěra młoźiny.