122 M. Hórnik:Und sind in Genere, die Buchstaben in Wendischer Sprache,zubetrachten, nach der Zahl und Theilung.An der Zahl, sind die Buchstaben in Wendischer Sprache,sechs und zwantzig.Die Figur uud Gestalt derselben ist, entweder groß, oder klein.Grosse A, B, C, D, E, F, G, H, I, K, L, M, N, O, P, Q,R, S, T, V, W, X, Y, Z, (jod und vav.)Also werden sie genennet mit den Ebreern, könten auch wohlja, und va, genennet werden, uti Gerhard. Joan. Vossius inGrammat. Lat.(Quæ locum habent in inchoandâ Periodo novâ, item inPronominibus Propriis, aut Propriorum vim habentibus.)Klein, a, b, c, d, e, f, g, h, i, k, l, m, n, o, p, q, r, s, t, u,w, x, y, z, jod & vav.(Quæ locum habent in Principio, medio & in fine dictionumreliqvarum.)Nach der Theilung, sind die Buchstaben, entweder Vocalesoder Consonantes.Vocales zu Teutsch: Selblautende, auf Wendisch Ssâmohlôsnê,die sich selbst ernennen, oder aussprechen, ohne Vermischung undZuthun, anderer Buchstaben, Wernerus nennet sie Stimmen, pag. 42.Consonantes zu Teutsch: Mitlautende, aus Wendisch ssobu¬hlôsnê, Wernerus nennet sie mitstimmer, pag. 40. Hasenbergiusaber mitbellende, quæ tantum cum vocali possunt syllabam efficere.Selblautende sind, entweder Schlechtlautende, oder Doppelt¬lauteude.Schlechtlautende sind unbezeichnet, als a. e. i. o. u.Doppeltlautende sind entweder Eigentliche oder Uneigentliche,Eigentliche sind, ai, au oder aw, ei, oi, ui.Uneigentliche sind, , â, ė, ê, i. î. ô, , und werden be¬zeichnet.Die mitlautende, sind entweder nichtlautende, oder halblautende.Nichtlautende sind: b, c, d, g, h, k, p, q, t, w, so das e,meistens, wie bey den Hebreern das (:) scheva hinter sich haben,welches im Aussprechen gebrauchet wird, wenn sie alleine stehen,aber nicht im Schreiben; Das k, und h, hat das a, das q, hatdas u.
Zacharias Bierling a jeho knižka z. l. 1689. 123Halblautende sind entweder Gelinde, oder hauchende,Gelinde, als: l, m, n, r.Hauchende, als: f, s, die das e, wenn sie sollen ausgesprochenwerden, vor sich haben,Doppeltmitlautende, sind y, z, und das jod, in medio dictionis,ut Finkius in Gramm. Lat. pag. 13.Ab initio autem dictionis est simplex consona.Dieses und so jemand ein mehrers begehret, findet Er in denGrammaticen, Schmidii, Rhenii, Finkii, Vossii, und M. FabianFranckens ec.Z wosebiteho dźěla (Von den Buchstaben in Specie) wuzbě¬huju jenož slědowace.(z dypkom) wie ja, doch daß das i nur berühret und ab¬sorbiret werde etc: hl dacż .... Pata, p ta; Lata, l ta (ge¬gossen); Rada, r da; Lawa (Bank), l wa (des Löwen).â dołhe: Wâha, die Wage, Krâl, der König, mâsacż, schmieren.Dale ma: Râda Rath (drje wopak?); Kacż räuchere, Kâcż be¬reuen, quas Hochzeit, quâs Sauerteig. Wězo wopak!a (oder griech. ) und.c, etwas gelinder als ein z (cebula), welches aber doch gantzungewöhnlich ist (za Němca mjenujcy!).cż płaći jemu za č a ć (tež cżelo, cżicho)! Anstatt dessen(po prawym des einen cż!) wird das punctirte ċ gebrauchet, wel¬ches sonsten in keiner andern Sprache gefunden wird, als nur inder Polnischen und Böhmischen S., und wird cum sibilo ausge¬sprochen, sänffter als tsch . . . daċ, saċ, hiċ . . . — Ungeachtet esTit. Herr Wenceslaus Warichius also gesetzt: Es sey dann, daßman es abbreviationis causâ wolte gebrauchen. —ch auch in Wendischer, jedoch etwas stärcker, e. g. chlėb,chudy, chôry.d’ oder dz, welches gleich gilt als dz oder dsch, und fast zu¬träglicher ist als mit dem Häcklein, bedeutet soviel als dsch: D’ackoder dzak. . . . wôda, wôdze.ė wird etwas langsamer ausgesprochen gleich als je . . . .Mėr pro mier, swėt, nėbe (himmel), wera, mėd, żnė.ê als doppeltes ee, und man sprichts lang aus: Won żkrê,won żnê, won żrê (er frisset) . . . czêsna (ehrlich).
- Page 1 and 2:
ČASOPISMAĆICY SERBSKEJE1883.Redak
- Page 3 and 4:
Namjezne ludowe pěsnje.Druha zběr
- Page 5 and 6:
Namjezne ludowe pěsnje.5Zeńdu se
- Page 7 and 8:
Namjezne ludowe pěsnje.6. Zlemki z
- Page 9 and 10:
Namjezne ludowe pěsnje. 99. Zlemki
- Page 11 and 12:
Namjezne ludowe pěsnje.11Tam se w
- Page 13 and 14:
Namjezne ludowe pěsnje. 1314. Star
- Page 15 and 16:
Namjezne ludowe pěsnje. 15Hdyž su
- Page 17:
Namjezne ludowe pěsnje.17Ja ’zyj
- Page 20 and 21:
20 Dr. E. Muka:Hornjoserbske ludowe
- Page 22 and 23:
22 Dr. E. Muka:Rězakom z Bělčec,
- Page 24 and 25:
24 Dr. E. Muka:Hdźež sy mój luby
- Page 26 and 27:
26 Dr. E. Muka:Čakaj šće lětko,
- Page 28 and 29:
28 Dr. E. Muka:Hdyž druhom’ lubk
- Page 30 and 31:
30 Dr. E. Muka:Bóch zhojeny, bóch
- Page 32 and 33:
32 Dr. E. Muka:18. Wubjerawosć.(Wo
- Page 34 and 35:
34 Dr. E. Muka:Mać jědźeše do K
- Page 36 and 37:
36 Dr. E. Muka:27. Mjetel.(Smol. I,
- Page 38 and 39:
38 Dr. E. Muka:31. Dary.(Přir. Smo
- Page 40 and 41:
40 Dr. E. Muka:Stara mać po dworje
- Page 43 and 44:
Hornjoserbske ludowe pěsnje. 43Wo
- Page 45 and 46:
(Smol. I, p. 23.)Hornjoserbske ludo
- Page 47 and 48:
Z tamneho boka klóštyraSteji murj
- Page 49 and 50:
Hornjoserbske ludowe pěsnje. 4956.
- Page 51 and 52:
Běłom’ njedaj ničo,Tajkoh’ s
- Page 53 and 54:
Hornjoserbske ludowe pěsnje. 538)
- Page 55 and 56:
Hornjoserbske ludowe pěsnje.Město
- Page 57 and 58:
Hornjoserbske ludowe pěsnje. 57Na
- Page 59 and 60:
59Dwě pěsničcy.Z kritiskim přid
- Page 61 and 62:
Dwě pěsničcy. 61potom wot słowo
- Page 63 and 64:
Přinošk k serbskemu knihopisej. 6
- Page 65:
1 (27 w Markusowych textach.)
- Page 105 and 106:
W o b s a h.Namjezne ludowe pěsnje
- Page 107 and 108:
Štyri rostlinske pomjenowanja.Wuja
- Page 109 and 110:
Hišće někotre rostlinskeWułoži
- Page 111 and 112:
M. Kósyk: Basnje. 69Přispomnjenje
- Page 113 and 114: Basnje.Lej, prjezy se šćani Nykso
- Page 115 and 116: Basnje. 736. Tři přělnice.Tři p
- Page 117 and 118: Basnje. 7510. Błudny rejtaŕ.Źo j
- Page 119 and 120: Basnje.Cełej mani ga maš přikaza
- Page 121 and 122: Basnje. 79Cuznik pón tak mysli wó
- Page 123 and 124: Basnje. 8113. Na třoch kralach.*)N
- Page 125 and 126: Hyšći křoceń? Ně, ně, ně,Zas
- Page 127 and 128: Wo někotrych słowach a twórbach.
- Page 129 and 130: Wo někotrych słowach a twórbach.
- Page 131 and 132: Wo někotrych słowach a twórbach.
- Page 133 and 134: Wo někotrych słowach a twórbach.
- Page 135 and 136: Wo někotrych słowach a twórbach.
- Page 137 and 138: Wo někotrych słowach a twórbach.
- Page 139 and 140: Wo někotrych słowach a twórbach.
- Page 141 and 142: Wo někotrych słowach a twórbach.
- Page 143 and 144: Wo někotrych słowach a twórbach.
- Page 145 and 146: Wo někotrych słowach a twórbach.
- Page 147 and 148: Wo někotrych słowach a twórbach.
- Page 149 and 150: Wo někotrych słowach a twórbach.
- Page 151 and 152: Wo někotrych słowach a twórbach.
- Page 153 and 154: Wo někotrych słowach a twórbach.
- Page 155 and 156: Dr. Pful: Šyldowska rada. 113pak a
- Page 157 and 158: M. Hórnik: Katechismus Jakuba Tici
- Page 159 and 160: Katechismus Jakuba Ticina z 1. 1685
- Page 161 and 162: M. Hórnik: Zacharias Bierling a je
- Page 163: Zacharias Bierling a jeho knižka z
- Page 167 and 168: Zacharias Bierling a jeho knižka z
- Page 169 and 170: Zacharias Bierling a jeho knižka z
- Page 171 and 172: Serbske słowa w zapiskach P. F. Ko
- Page 173 and 174: Serbske słowa w zapiskach P. F. Ko
- Page 175 and 176: Kóncowki -eho, -emu, -oho, -omu. 1
- Page 177 and 178: Kóncowki -eho, -emu, -oho, -omu. 1
- Page 179 and 180: Njeporjadne zesłabjenje někotrych
- Page 181 and 182: Hdźe ma so naše „ě“ za Ѣ pi
- Page 183 and 184: Hdźe ma so naše „ě“ za Ѣ pi
- Page 185 and 186: Filip Rězak: Hólčkowa słužba.
- Page 187 and 188: Někotre varianty delnjoserbskich p
- Page 189 and 190: Někotre varianty delnjoserbskich p
- Page 191 and 192: Wućahi z protokollow M. S. 149ćic
- Page 193 and 194: Wućahi z protokollow M. S. 1516) P
- Page 195 and 196: Wućahi z protokollow M. S. 153Wš
- Page 197 and 198: Zapis wučenych wustawow a towaŕst
- Page 199 and 200: I.Wupožčene pjenjezy.Do lutowaŕn
- Page 201 and 202: Přinoški sobustawow M. S. 159Gilb
- Page 203: Wobsah.Štyrirostlinskepomjenowanja