MAĆICY SERBSKEJE

Basnje. 736. Tři přělnice.Tři přělnice gromaźe přěźachuA swójo přěźeno chwalachu.„Ja přědu“, tak prjedna se wjelicašo,„Kaž žyźo, což nikul se njezryjo,A k cwjernu jan’ deje byś nitki wše,Kenž z wjelikej procu su huwite,To přěźeno pokažu lubemu,Až huchwalijo mě njewěstu.“„A ja“, nět druga se bachtašo,„Ja přědu śańše ak pawcyna jo,Wšak by se góźiło k mychańcu;Což z rychłymi palcami hupřědu,To budu nejkřasnjejše rubjaže,Gaž šeŕ z nich hujźo přez macanje!Mój nawoženja b’źo wjasoły,Gaž taki pódomk b’źo rozwity.“A třeśa přělnica rjaknušo:„Ja njepřědu twardego, śańkego,Kaž wej, ja přědu jan’ źěłoweA debu chudobnej maśeŕceTak žurnje zapřěsć wšu carobu,Ab’ hoboj njepřišłej k třadanju;A weto tkalc chwali to přěźeno,Kenž wot mnjo nejlubjej jo kupujo.“ —A lědym tři raz se zaswita,Bu prjedna přělnica spušćona,Wšak pózna zlubjony njewěstuZa bejnu, gjardu a njespěšnu,A druga jo njezjabki wumrjeła,Jo smjertnicu sebje tak zapřěła,A třeśa chwalobna přělnica buNět z fryjom nuźona wot dweju.Sroka tři raz zarjaga,Maruška se hulěka,Trudlajdi, tralalaKaka to b’źo nowinka?!7. Sroka.Babka małeg’ blabakaJo źins nocy hułojła,Trudlajdi, tralala,Susedu jog’ donjasła,