MAĆICY SERBSKEJE

90 Dr. Pful:‘njepij’), delanscy ‘nεpij’; nηjsym (pis. ‘njejsym’), delanscy‘nεjsom’;f) we słowjesnych substantivach na -enje: n. př. njesηnje,zamožηnje, klinčηnje, palηnje, měšηnje (pis. ‘njesenje,zamoženje, klinčenje, palenje, měšenje’), delanscy ‘njesεnje, zamo¬žεnje, klinčεnje, palεnje, měšεnje’;g) w 2. wosobje jenoty na -eš: n. př. njesηš, móžηš,wuknηš, kupujηš, měšηš (pis. ‘njeseš, móžeš, wuknješ, ku¬puješ, měseš’), delanscy ‘njesoš, móžoš, wuknjoš, kupujoš, měšεš;h) we wšelakich jenotliwych słowach: n. př. dźηń, třmηń(steigbügel), hηla, jηlηń, knηni, knηže, krηj, khmηl,rηnje (pulchre), sηbje, tηbje, smηju so, tηlko (so viel),wisηlny (zähe, n. př. drjewo), wηle, wηlk, wηŕba, wηŕch,zηmja, zηmηnjo, zηle (kraut), ćηŕpju, sηlić, wosηlić,wjesηlić (pis. ‘dźeń, třmjeń, hela, jeleń, knjeni, knježe, krej,khmjel, rjenje, sebje, smjeju so, telko, wiselny, wjele, wjelk,wjeŕba, wjeŕch, zemja, zemjenjo, zele, ćeŕpju, selić, woselić, wje¬selić’), delanscy ‘dźεń, třmεń, hεla, jεlεń, knεni, knεže, krεj,khmεl, rεnje, sεbje, tεbje, smεju se, tεlko, wisεlny, wεle, wεlk,wεŕba, wεŕch, zεmja, zεlo, ćεŕpju, sεlić, wosεlić, wjesεlić’. — Sηlrěka w hornym kraju sól, gen. sele (čit. sηlje); w Delanachpraji so ‘sεl, g. sεlje’.i) Wokoło Njeswačidła so wysoke η hišće husto dosć zmjehkim přidychom słyši wosebje po zynku n: n. př. njηje,njηjsym, njηběch, njηpij, knjηni, knjηže, w tej stronjewurjekuje so tež wjεčor, wjεčηŕ.8. a) Starobołhaŕske słowjeso wěděti klinči pola nas whornym kraju wηdźić (= wηdźηć), w Delanach wεdźeć; třećapluraliska wosoba wurjekuje so wηdźa, resp. wεdźa; ja teletwórby z połnej wěstotu znaju, dokelž sym za młode husto de¬lansku rěč słyšał. Wědźa nihdźe nichtó njepraji. Ale kak težto, zo je klink ‘ě’ so tudy zhubił? Poznamjenjena 3. wosobarěkaše něhdy wěd-janti (gr. wίδ-jαντι — ίσασι). W tejletwórbje, a hdźež hewak j na d sćěhowaše, je wysoke ‘j’ lóžšehowurjeknjenja dla wysoke ‘ě’ na η dele stłóčiło a w Delanach jepo zwučenym wašnju ε za η zastupiło. Nětko je ‘j’ na dź pře-