21.02.2013 Views

Grotowski Institute - Premio Europa per il Teatro

Grotowski Institute - Premio Europa per il Teatro

Grotowski Institute - Premio Europa per il Teatro

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

She studied journalism (wh<strong>il</strong>e working as a radio journalist<br />

and spokes<strong>per</strong>son for the Kraków-based Contemporary<br />

Art Gallery) and graduated from Warsaw Theater<br />

Academy with a degree in directing. She was assistant director<br />

to Tadeusz Bradecki on Marquise de Sade, based on Yukio<br />

Mishima’s Madame de Sade (2000, Stary Theater in Kraków).<br />

In February 2002, Olsen founded a theatre company at Warsaw’s<br />

Collegium Civitas and became its first director. She was<br />

associated with the independent producer group Samsezróbprodakszyn.<br />

She is also a co-founder and member of Drama,<br />

a theatre and drama association dedicated to the promotion<br />

and support of contemporary Polish drama, aff<strong>il</strong>iated with<br />

Warsaw-based Ateneum Theater. In 2002, Olsen received the<br />

award of the Marshal of the Pomeranian Province for her debut,<br />

Andrzej Stasiuk’s Solo (2003, Wybrzeże Theater in Gdańsk).<br />

Acclaimed by both critics and audiences, her productions are<br />

brave, controversial and disturbing and, most importantly,<br />

have a strong contemporary relevance. Olsen’s other credits<br />

include: Remains, based on Brad Fraser’s Unidentified Human<br />

Remains and the True Nature of Love (2002, Collegium Civitas<br />

Theater in Warsaw), Joyce Carol Oates’ Ontological Proof of My<br />

Existence (2003, Gdynia’s Miejski Theater), Ivan Vyrypayev’s<br />

Oxygen (2003, Wybrzeże Theater), Izabela Wasińska’s Abortion<br />

Game (2004, Wybrzeże Theater, as part of Local Theater<br />

Express project), Dariusz Odija’s The Sawm<strong>il</strong>l (2004, Słowacki<br />

Theater, Kraków), Andrew Bovell’s Speaking in Tongues (2005,<br />

Wrocław’s Współczesny Theater), Henrik Ibsen’s Nora (2006,<br />

National Theater in Warsaw) and Yekaterina Narshi’s Betters<br />

(2006, Studio Theater, Łódź; a graduation production from the<br />

Acting Department of Łódź National F<strong>il</strong>m School with sets by<br />

Olsen and Wojciech Puś).<br />

Agnieszka Olsten, biography<br />

biografia<br />

136<br />

Reżyserka. Studiowała dziennikarstwo (była wówczas<br />

rzeczniczką prasową Galerii Sztuki Współczesnej w<br />

Krakowie oraz pracowała jako dziennikarka radiowa),<br />

ukończyła również studia na Wydziale Reżyserii Akademii Teatralnej<br />

w Warszawie. Była asystentką Tadeusza Bradeckiego<br />

przy spektaklu Markiza de Sade Yukio Mishimy, opartego<br />

na sztuce Madame de Sade (Stary Teatr w Krakowie, 2000).<br />

Założyła w lutym 2002 roku i była pierwszym reżyserem teatru<br />

przy warszawskim Collegium Civitas. Była związana<br />

z niezależną grupą producencką Samsezróbprodakszyn. Jest<br />

też współzałożycielem i członkiem utworzonego przy warszawskim<br />

Teatrze Ateneum Stowarzyszenia Dramaturgiczno-<br />

Teatralnego Drama, którego celem jest propagowanie i wspieranie<br />

polskiej dramaturgii współczesnej. Laureatka przyznanej<br />

w roku 2003 z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru nagrody<br />

marszałka województwa pomorskiego za debiut – reżyserię<br />

przedstawienia Solo wg Andrzeja Stasiuka (Teatr Wybrzeże<br />

w Gdańsku, 2002). Doceniana przez krytykę i publiczność,<br />

tworzy spektakle odważne, bolesne, kontrowersyjne, przede<br />

wszystkim zaś bardzo mocno dotykające problemów<br />

współczesnej rzeczywistości. Po debiucie wystawiła: Szczątki<br />

wg Niezidentyfikowanych szczątków ludzkich i prawdziwej natury<br />

miłości Brada Frasera (Teatr Collegium Civitas w Warszawie,<br />

2002), Ontologiczny dowód na moje istnienie Joyce Carol Oates<br />

(Teatr Miejski w Gdyni, 2003), Tlen Iwana Wyrypajewa (Teatr<br />

Wybrzeże w Gdańsku, 2003), Przebitkę (Grę aborcyjną) Izabeli<br />

Wąsińskiej (Teatr Wybrzeże w Gdańsku w ramach Szybkiego<br />

Teatru Miejskiego, 2004), Tartak Dariusza Odii (Teatr im. J.<br />

Słowackiego w Krakowie, 2004), Nie do pary Andrew Bovella<br />

(Wrocławski Teatr Współczesny, 2005), Norę Henrika Ibsena<br />

(Teatr Narodowy w Warszawie, 2006) i Lepszych wg Jekateriny<br />

Narszi (Teatr Studyjny w Łodzi – dyplom Wydziału Aktorskiego<br />

łódzkiej PWSFTviT, 2006; przygotowała również scenografię<br />

we współpracy z Wojciechem Pusiem).

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!