opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
193 1560 SEPTEMB. 194<br />
bora fere dimidia assedisset D. Boquino, atque argumenta<br />
aliquot collegisset et explicasset, mirum quam<br />
deiiceretur adversarii inanis confidentia, adeo per-<br />
8picue apte et graviter negotium velut in transcursu<br />
explicabat. Quum igitur animadverteret Stoesselius<br />
se teneri medium et nonnisi contumeliosum sibi<br />
fore di8putationi8 exitum si Erastus moderari pergat,<br />
coepit queri non stari pactis convenus, se ex<br />
pacto cum uno Boquino esse commissum, quamvis<br />
antea consensisset Saxo ut argumenta repeteret<br />
Erastus. Id quum Erastus graves facti sui causas<br />
reddidisset, non potuit obtinere a Stoesselio ut pergere<br />
ita liceret, et ut arte eum removeret Stoesselius<br />
recepit, se finita cum Boquino disputatione<br />
cum Erasto congressurum. Erastus clare repetita<br />
hac promissione earn recepit, et ad praestandum<br />
cohortatus Stoesselium a repetitione argumentorum<br />
abstinuit. Saxo enim suspicatus exitum disputationis<br />
fore sinistrum simpliciter et continuo remotum<br />
volebat Erastum. Adeo se gesseratbene hora illa dimidia.<br />
Postea vèro fefellit Stoesselius fidem publice<br />
datam, duas obtendens rationes coram principibus<br />
et tota concione, tum quod Saxo nollet secundam<br />
disputationem, tum quod ipsemet nolit disputare<br />
cum medico sed cum theologo. Erastus, etsi valde<br />
erudite et graviter ista dilueret, nihil tarnen potuit<br />
obtinere. Itaque post habitam modestam et gravem<br />
contestationem verae doctrinae per medium agmen<br />
est egressus. Utinam vir ille totum se abderet sacris<br />
Uteris, ad quas propendet eius zelus, sed nescio<br />
quo pacto vix medendi vocationem audet relinquere,<br />
neque reliqui collegae senatores ecclesiastici tarn<br />
sunt cordati ut eum extrudant in messem, licet<br />
maxima et paene incredibili ministrorum penuria<br />
laboremus, ipse vero incredibili dexteritate polleat.<br />
Ausim dicere Grermaniam paucissimos habere tantae<br />
doctrinae et prudentiae viros theologos.<br />
Hie autem praeeipuus est totius disputationis<br />
fruetus quod clementissimus prineeps Elector puram<br />
doctrinam didicit penitius introspicere et ad earn<br />
conservandam ac tuendam factus est confirmatior.<br />
Hie fruetus certo nobis constat per Dei gratiam,<br />
qui dignetur ei benedicere magis ac magis ad amplificationem<br />
regni Iesu Christi. Post habitam disputationem<br />
coeperunt volitare libelli famösi etiam<br />
adversus prineipem conscripti. Unus ex sparsoribus<br />
est deprehensus, aulicus concionator Othomarus,<br />
homo impuru8 et qui multum obfuit veritati. Is<br />
aliquamdiu detentus fuit in custodia, nunc deiectus<br />
de munere concionandi. Pastor urbis thraso audacissimus<br />
et perniciosus ecclesiae insanivit aliquot<br />
men8ibus debacchando in Zwingliwm, in te et alios<br />
pios ministros. Is eiectus est a principe estque<br />
nunc Wormaciae, ubi omnes habet sibi similes.<br />
Pastor ille suos habebat hortatores quorum poena<br />
non longe abest. Habemus adhuc très diaconos in-<br />
Calvini <strong>opera</strong>. Vol XVIU.<br />
doctos et crassos: ii utcunque coguntur iam tacere,<br />
non plane tarnen, sed subinde redeunt<br />
ad ingenium. Eorum conciones tarn sunt scurriles<br />
quam ineptissimorum monachorum, tam frigidae<br />
quam <strong>quae</strong> maxime. Et licet valde exacerbati sint<br />
civium animi ob eiectum pastorem audacissimum<br />
hominem, et nolint plerique audire duos concionatores<br />
urbanos qui pure sentiunt et docent, Ioannem.<br />
Matthaeum et Panthaleonem, 10 ) speramus tarnen fore<br />
brevi ut sedatis animis liberemur etiam a reliquis<br />
monstris <strong>quae</strong> veluti minores deos non ita magni<br />
facit populus ut loquacissimum illum suum Mercurium,<br />
pastorem seil.<br />
Sparsus est rumor Heydelbergae ante menses<br />
aliquot me fore pastorem. Puto non aliunde quam<br />
ab ipsomet pastore ortum esse: itaque in tantam<br />
me vocavit invidiam ut aeque fere plerisque civibus<br />
Heydelbergensibus sim exosus atque papistis Trevirensibus.<br />
Studiose omnes monuit publice et privatim,<br />
diligenter sibi caveant a seductore iuventutis,<br />
<strong>quae</strong> praeficienda est ecclesiis Palatinatus: falsum<br />
prophetam post suum discessum conscensurum esse<br />
pulpitum, quia donis sit instructus ad commovendos<br />
homines. Mira id genus alia. Ita ut vel mei discipuli<br />
intellexerint ista in me dirigi tela. Ego vero scio<br />
nunquam unum generalem pastorem tantae ecclesiae<br />
in posterum praeficiendum esse: sunt enim reliquiae<br />
papatus et quidem perniciosae, neque ego in nie unquam<br />
tantum onus essem recepturus. Actum est<br />
aliquando obiter mecum de suscipienda lectione<br />
theologica publica, ll ) quum aliunde professons<br />
habere nequeant. Sed repugnabit fortasse universitas.<br />
De concionando adhuc mècum actum est nihil. Videntur<br />
mihi ita velle partiri, ut singulis septimanis<br />
habeam lectiones latinas in schola et concionem<br />
unam aut alteram in templo, ita ut munus meum<br />
non tarn pastoris quam doctoris munus sit futurum.<br />
Quod si ita vocer, ad* id debeam suscipere, optarim<br />
ex te cognoscere. Nollem etiam alia conditione<br />
suscipere quam si princeps et senatus ecclesiae consentant<br />
in constitutionem disciplinae ecclesiasticae, 12 )<br />
cuius leges atque formulam obnixe rogo ut ad me<br />
mittas proximis nundinis Argentinensibus, circa<br />
diem Martini, si per occupatioues tibi liceat. Senatum<br />
scio eo propendere, sed plerique non videront<br />
rationem constituendae disciplinae. Cupio etiam<br />
scire, quum urbs Geneva ampla sit et frequens, ecquem<br />
habeatis ordinem in visitandis aegrotis et<br />
examinandis singulis. Initio certe disciplina con-<br />
10) Quem Flanckius V. 2. p. 370 tam antea dimissum<br />
dicit, nisi de alio quodam sermo sit [nam Struvius plures<br />
huius nominis producit p. 81. 83. 307), vel ipse fatlatur.<br />
11) A. 1561 factus est professor locorum communium, at<br />
paulo post pastor. {Haute, Univ. Hdlb. II. 69. Struve p. 111.)<br />
12) Prid. Id. Aug. Elector reformationetn ex mente<br />
Calvini decreto sanxerat. (Seisen, 109,- Struve, 105.)<br />
13