opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ii& EPISTÖLAE 3^70—3371 420<br />
tràè ministri. Si nova habes, rogamus fratres. 7 )<br />
Scàphusiae 8. Aprilis A. 1561.<br />
T. H. d. Iacobus Riiger<br />
ecolesiae Scaphusianae minister.<br />
3371.<br />
BLAÜRERUS CAL VINO.<br />
Inter àlia et varia agit de controversies cum Heshüsio<br />
et Brentii libro pro ubiguitate scripto et <strong>quae</strong>rU<br />
(füo modo Iudaei tractandi sint in civitate chri-<br />
sUanà, an forte, <strong>quae</strong> Lutheri sententia erat, ortmino<br />
eiieiendi aut in servitutem redigendi.<br />
(Ex autographe) Cod. Genev. 196, fol. 123.)<br />
Summa pietate eruditioneque viro D. Iohanni Calvino<br />
domino et amico suo colendissimo fratrique in<br />
Christo longe omnium carissimo.<br />
S. Pro tuis proximis multo maximam tibi<br />
atiam habeo, mi colendissime carissimeque in<br />
Somino frater. Non erat verb cur velut anxius<br />
animi multis adeo paulo longius silentium tuum,<br />
excusâtes, quandoquidem abunde te mihi excusant<br />
labores illi tui, quibus universae christianae reipublicae<br />
tantopere tamque féliciter commodas, quibus<br />
ipse quoque magna voluptate nee minore etiam<br />
ntilitate fruor, ut nolim te mei unius causa innumeros<br />
alios, nisi ingens ratio subsit, vel tantillum<br />
defraudare, praesertim quum tu, quemadmodum et<br />
optimus Beza noster, quoties ad BuUingerum scribitis,<br />
eum ut communia <strong>omnia</strong> habeat amanter oretis.<br />
Id quod candide pfofecto ac bona fide hactenus<br />
facit, porroque facturus, si huius eum in posterum<br />
etiam admoneatis, qui me hac laboris apud TOS<br />
parte commode levât, quod de nostris, hoc est Helveticas,<br />
rebus omnibus diligënter ad TOS accurateque<br />
perscribit.<br />
Galliae res dubias etiamnum esse perpetuo audimus,<br />
ubi tarnen persequutionis aestum deferbuisse<br />
et datam ecolesiis praesentem tranquillitatem mul-<br />
/ turn gratulamur, fore sperantes simul et omnibus<br />
votis optantes ut m agis ao magis OhriBti regnum<br />
illic et amplificetur et confirmetur, utque rex, quod<br />
multis iam annis titulo tenus fuit, re ipsa fiat, christiànissimus.<br />
De impendentibus iam rursuin Helveticis comi-<br />
7) sic: desunt nonnulla.<br />
tiis ') magna est multorum exspectatio, <strong>quae</strong> paoificus<br />
noster Solomon 3 ) sic moderetur ut qui alibi<br />
etiam gliscunt motus hinc fooilius oonquiesoant. Si<br />
enim infeliciter ceciderint periculum est ne ingens<br />
malorum agmen secum tractura sit ea infelicitas, et<br />
noster etiam vicinus 8 ) hac occasione frétas se insolentius<br />
efferat, exsultans in rebus illorum fcurbatis.<br />
Quae in Eeshusium scripsisti 4 ) tantisper a<br />
Bullingero nostro dum perlegerem, idque tumultüanter,<br />
impetraTi. Unde <strong>quae</strong>dam etiam, praesertim<br />
<strong>quae</strong> de optima ineundae concordiae ratione adiecistd,<br />
meapte manu descripsi, ubi quum legerem nullam<br />
futuram conciliandi dissidii rationem, nisi con-<br />
stet, Christi corpus finitum esse coeloque comprehendi,<br />
omnis mihi concordiae spes semel excidit,<br />
quum simul intelligerem Brentiùm, a quo multi<br />
docti ao principes nonnulli pendent, hoc nunc ex<br />
professo agere cum suis, ut ubiquitatem carnis<br />
Christi omnibus persuadeant. Librum Brentii s ) non<br />
dubito quin legeris, in quo patrum sententias aliquot<br />
adfert, eas soiUcet quas inTitas licet ac répugnantes,<br />
facilius tarnen obtorto collo ad suum institutum pertrahere<br />
se posse existimavit, aliis omnibus <strong>quae</strong><br />
clarissimae sunt in diversam partem consulto ac<br />
fortiter praeteritis astuteque dissimulatis, quo fucum<br />
faciat non rudibus solum et simplicioribus, Terum<br />
etiam doctis, sed parum attentis et praeiudicata<br />
opinione imbutis, ut credant veteris ecclesiae sanctissimos<br />
antistites et doctores, quorum est praecipua<br />
secundum apostolos et evangetistas autoritas, idem)<br />
sensisse. Verum nihil hic cum suis proficiet, reclamante<br />
mmirum propria ipsius conscientia. Neque<br />
enim tam stupidus est Brentius ut non videat orthodoxos<br />
hosce patres ab hoc dogmate prorsum abhorruisse.<br />
Verum hue adductus est bonus Tir,<br />
praesumpta de Lttthero persuasione, ut putet Toteres<br />
omnes hypostaticam unionem duarum naturarum<br />
in Christo non satis intellexisse, sed hoc uni datum<br />
Lîdhero, ut mysterium hoc mundo explieet, ut multa<br />
alia. Verum quum videat odiosum hoc esse, summos<br />
illos viros erroris insimulare, maluit videri ipsorum<br />
autoritate frétas ista docere, quam norum<br />
ecclesiae dogma obtrudere Telle. Hinc sententias<br />
aliquas sublegit ex illorum scriptis, quemadmodum<br />
ex Uteris saoris, <strong>quae</strong> coloris aliquid habeant, quo<br />
parum ooulàtos perstringat, nihilo meliore fide hic<br />
agens quampapistae iniustificationisdoctrina: quam<br />
quum operibus arrogant non absque scripturarum ;<br />
et patrum autoritate hoc facere videri volunt. Non<br />
ignoras quid alii etiam huiuB farinae doctores ad<br />
3871. 1) Vide praecedentem not. 5.<br />
2) An Vhristus?<br />
3) An Sabaudus?<br />
4) m. lanuarw/^Prolegg. IX. p. 42. (N. 3332i 333».)':<br />
5) De personali nnione dnarnm naturarum (c. N. 3364).