opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
635 EPISTOLAE 3490—3490 bis 636<br />
maintenir de plus en plus. En St. Germain ce<br />
lundy 25. d'aoust, au soir.<br />
Vostre entier et humble filz en nostre Seigneur<br />
T. de Chalonay.<br />
Reginam 85 ) Navarrae intra quatriduum exspectamus.<br />
GaUasius noster et reliqui fratres qui<br />
' hic sunt tibi et caeteris salutem adscribunt.<br />
Has literas, si tibi videbitur, cum uxore mea<br />
Normandius noster communicabit, ut magis ac magie<br />
se confirmet. Varenium nostrum cupio salvere,<br />
de cuius valetudine laboro. Lutetiae non tantum<br />
pestis sed etiam febris valde grassatur.<br />
3490 bis.<br />
BEZA CALVINO.<br />
Est versio praecedentis, sed ita variata ut earn<br />
huio subiiciendam putarimus, simul ut pateat qua fide<br />
istae versiones passim factae sint.<br />
Appuli in aulam ante biduum, tanto procerum<br />
nöstrorum exceptas studio, ut vix mihi respirandi<br />
spatium daretur, ut singulis me sisterem. Primum<br />
Âdmiralium offendi, quern vix salutaram, quum<br />
Navarrenus et Condensis in me sese ita effuderunt,<br />
ut ad summam eorum benevolentiam desiderari<br />
nihil posset. Atque illic continuo sum suspicatus<br />
cardinales Borbonium et Castüionaeum utrumque<br />
mihi dexteram praetendentem : quum sigillatim <strong>omnia</strong><br />
persequi nonpossim, illud indicasse sufficiet, protestatum<br />
me esse apud Borbonium, nullo modo ab<br />
illo mutatum me esse, quern alias alloqui dedignatas<br />
esset ne excommunicationem subirefc. Regessit ille,<br />
sibi iam esse in animo do re tota amplius audire.<br />
Ego vicissim meam <strong>opera</strong>m ita obtuli, ut eandem illi<br />
mentem simul precarer in posterum. Atque turn<br />
fere ulterius gllscebat sermo, nisi bonus ille vir<br />
paucis egisset, quem et ipse in eo sequutus sum.<br />
Quod ad Navarrenum, summa orationis meae ad<br />
ilium fuit, vereri me ut adventus iste meus illi tarn<br />
gratus brevi futurus sit: quod ubi ilium subriden-<br />
25) Ce P. S. manque dans le texte latin. — Langnet, d.<br />
d. 3. Sept. II. 138: Regina Navarrae nndins tertius hue venit<br />
Interfuit Ânreliae congregationi evangelicornm et com ipsia<br />
communicavit. Scriptum est mihi tunc adfnisse ad duodecim<br />
ant tredeeim millia hominnm. Idem ilia fecit Pictavii, Tnronibus<br />
et in omnibus urbibus per qnas iter feoit. (floup. Mem.<br />
de Condi II. 17.)<br />
tern audire animadverti, Atqui, inquam, quod per<br />
iocum ita accipis, serio tibi a me dictum puta.<br />
Totum istud semihoram circiter abstulit. Et nox<br />
instabat. Illi ad Reginam, ego maiore turba cinctus<br />
quam putaram ad Dominam Gond. Principem et<br />
Admiraliam deducor, in quibus singulare omnino<br />
pietatis stadium deprehendi. Postridie, qui fuit<br />
hesternus dies, concionem habui in Principis aedibus,<br />
frequenti coetu et perquam honorato. Ille aberat,<br />
distractus nimirum certo suo negotio cum<br />
altero illo quern non ignoras, quod eodem die uti<br />
confectum est, ipse mihi privatim communicavit,<br />
atque acta illius rei exhibuit: quorum haec summa<br />
erat, adversarium ipsius testatum coram ipsa Regina<br />
et regio consilio, nullo modo se in causa fuisse<br />
curPrinceps in custodia haberetur: ipsum excepisse,<br />
habere se pro improbis ad quoscunque eius rei nota<br />
pertineret. Ego sic credo, respondit ille, et hoc ad<br />
me non spectat ullo modo. Rogatus quid sentirem,<br />
verba ilia ambiguitatem prae se ferre respondi: sed<br />
quod ad illas res attineret, relinquere me illis eorum<br />
cognitionem, qui melius tenerent quid esset ex<br />
ipsius honore et dignitate. Quod ad privatam ipsius<br />
iniuriam, non ignorare ipsum, cui uni vindicta omnis<br />
committenda esset. Interea neminem inter Dei<br />
amicos censeri posse, qui sese inimicum osorum<br />
Dei et ecclesiae ipsius eo uno nomine non profiteretar.<br />
Respondit, non defuturam nobis ex ista conciliatione<br />
Dei laudandi occasionem, modo firma<br />
staret. Ac re ipsa magnae tarbae nasciturae erant<br />
ex illis privatis affectibus : ac modo occasio ulterius<br />
pergendi semel praecisa sit, dolendum non est quod<br />
ilia iurgia ita sopita sint, ut cum eo de quo<br />
nunc agitur a nobis nihil inde permisceatur. Atque<br />
is fuit rei illius exitus, a qua non parum metaebamus,<br />
modo ne caudam aliam trahat in posterum.<br />
Eodem die ad supplicem libellum nostrorum responsum<br />
est a Rege, nos aüditum iri, adversarios<br />
etiam iudices nobis non sessuros: non deest tarnen<br />
quod nos adhuc impeditos teneat, ut absolutum<br />
responsum non obtinuerimus : quod tarnen in audientia<br />
publica solenniter nobis datum iri audimus.<br />
Saltern brevis et optati exitus spes non deest. Post<br />
coenam, adeoque sub nonam, vocatus in cubiculum<br />
Navarreni, praeter ilium ex insperato offendi ibidem<br />
Eeginam matrem, Condensent, Stampensem, Borbonium<br />
et Lotharingum Gardinales, Gursoliam cum altera<br />
quadam. Sic fere interceptas mihi tarnen Dei<br />
beneficio non defui, quin Beginae causam adventus<br />
mei studiumque in patriam propensum significarem:<br />
quod illa perhumano isto responso aeeepit : Maximae<br />
sibi laetitiae futurum, si re ipsa hoc ita constaret,<br />
unde regno pax et quies procuraretur. [ Tum Cardinalis<br />
Lotharenus subiecit, sibi me ante ex scriptis<br />
meis tantum cognitum fuisse, hortari autem praesentem,<br />
ut paci et concordiae studerem: additis in-