opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE

307 EPISTOLAE 3310—3313 308
ubi excitaveris, meis verbis diligenter amanter, non
ut veternosum molossum, sed ut eatellum elegantulum
et blandulum, cum sua cara coniuge, fidum
atque fidelem maritum. Saluta eum diligenter, amicùm
veterem mihique carissimum et suavissimum.
Vale, mi optatissime Schencbechere. 16 ) Argentorati
4. Ianuarii 1561.
Tuus cuius manum et argumentum nosti.
— — — — Meas literas ad Regem
Navarrae et ad Conestablium ubi legeris, consigna
signo meo. Velim eas te vertere in linguam Gallicam
ut Regi Navarrae celeriter recitare possis. Scis
enim illorum principum occupationes.
Fac etiam ut Rex Navarrae mihi scribat, et die me
id petere, ut si velit me esse suum famulum et
Bervum, ipse meus sit dominus, et mihi suis mandet
uteris. Solet ipse dicere, neminem debere discedere
a facie prineipis tristem. Ne igitur ipse tu
tristis discedas et ne me tristem faciat. Hoc scribo
quasi illius tu sis consiliarius. Tantum tribuo et
illius humanitati et tuae prudentiae. Vale, ut in
altero folio.
3311,
HOTOMANUS BULLINGERO.
Novissima ex Gallia et Germania.
T. Stur.
(Ex Hotomani Epp. a Meelio editis p. 30.')
Clarissimo et speetatissimo viro D. Henrico Bullingero.
Fr. Hotomanus S. D.
Pater optime, usque adhuc distuli scribere et
tibi et clarissimo D. D. Martyri, dum is ex aula
rediret quem eo remiseram ut Galliae nostrae statum
omnem descriptum mihi afferret. Nunc dum
illum cupide exspecto, ne cuius apud te negligentiae
arguar, quem tanquam optimum parentem reverenter
colo et observo, quae mihi amious quidam
renunciavit scribere vobis statui.
16) Schencicbecherus inscriptions addidü: Accepi Aureliie
22. Ianuarii 1561.
Rex Navarrus non nobis quidein satisfacit. *)
Vinxit tarnen spem et exspeotationem omnium. Autoritatem
et dignitatem suam retinet, deque ea cum
Itala Medicea pugnat, quae incredibile diotu est
quanta rabie feratur in homines christianos. Itaque
iureiurando illum adigere voluit ad promittendum,
fore ut regulum Carolum in paterna atque arnica
religione conservaret. Çonnestatlius 2 ) cum Navarro
exercitum omnem abegit, et Guisianis perniciem
sine dubio molitur, qui magnopore ab Itala et Navarro
contendunt ut sibi ab aula abesse et Tel Romain
vel in Lotharingiam abire liceat. Amiraïïius
et eius frater Andélotus operant suam Navarro fideliter
navant. Sed ille praesertim ab omnibus in
coelum tollitur laudibus propter orationem praeclaram
quam apud Navarrum et caeteros proceres
habuit. 3 ) Regem a Deo vita esse miserabiliter
multatum, quod tarn inhumaniter cum suis subiectis
ageret. Condensis princeps 4 ) constantiam retinet
maiorem in custodia quam quum liber et solutus
esset. Oertissimum est illum eiecisse sacrificulum
e cubiculo suo, quem eo Medicea miserat ut ibi
missificaretur. Praeterea nolle e custodia egredi,
antequam de accusatione cognoscatur et talio calumniatoribus
constituatur. Vidua Scotta Fontaneblaeum
cum avunculo quodam suo proficiscitur, mirismodis
sese exagitans, et utriusque regni iacturam deplorans.
Quam a * Scottis cara sit non ignorât.
De comitiis trium statuum plane nihil habeo
quod dicam. Aiunt illa haberi coopta esse, Bed
postea dilata. 5 ) Quod mihi sane quam iueundissimum
nuncium aeeidit. Nam ut erant constituta
metum mihi permagnum afferebant, quippe quae
afflatu * a Guisianis ad suas rationes parata et
fieta essent. Confirmant etiam plerique edictum
promulgatum esse ut omnes qui propter religionem
in custodia et vineulis essent liberentur. Haec de
Gallia.
Principes nostri conventum agunt Neumburgi
ad xxi huius mensis diem. Utinam de concionatoribus
compescendis aliquid statuant: sed vereor ne
Palatino Electori nonnulli offensiones pariant. Marpachius
noster numquid tibi vir egregius videtur?
Profecto, inquit, si verum est quod aiunt de Gallia,
3311. 1) Nihüo minus ipse paxüo post apud regem stipendia
meruit, nempe fore sperans ut üle protestantium causam suo
patroemio protègere non desineret.
2) Bic antea protestantium acerrimus hostis fuerat,
nunc Guisianis infensum et contra hos cum Navarreno con-iunetum
Uli iam suum credebant.
3) Talern orationem hàbitam fuisse verosimüe est postridie
mortis Francisci II. coram Carolo IX eiusque matre
praesentibus quvnque Cardinalibus pluribusque summae nobüitatis
proceribus. Attamen de ea tacet Albaspinaei proto-
collum. Cf. Mém. de Condé II. 211.
4) Cf. 3293.
5) Vide infra N. 3323.