Feuilletau de Bruyn_1920_SchoutenPadaido.pdf - Stichting Papua ...

- 107 -
Ten slotte zij nog vermeld, dat men meent, dat tijdens de inwijding
de beide zielen van den kobor tot één geheel vergroeien. (Zie ook § 2).
De inwijding van meisjes. Voor de meisjes, die insos moeten
worden, wordt het feest gewoonlijk kort voor het sluiten van het huwelijk
gevierd. Hierbij moet opgemerkt worden, dat het meisje, zoodra
het de puberteit heeft bereikt, ook huwbaar is en dan meestal aan haar
echtgenoot wordt overgegeven.
De opsluiting. De moon of priester, die het ritueel van de plechtigheid
leidt, bepaalt het gunstige moment, waarop zij in het huisje moeten
worden opgesloten. In tegenstelling met de gewoonte bij de koborfeesten
geschiedt dit in sommige kerets van Korrido in den tijd dat de
wambraw doorstaat. Van hare broertjes krijgt de insos een kakoja,
die ± 1.2 M. hoog is. Hiermede wordt zij van de andere keretgenooten
in het huis afgezonderd 1 ). Voortdurend houdt een oude vrouw bij het
hokje de wacht. De moon snijdt vaak bovendien een korwar, die hij
voor het hokje op post zet. Het gebeurt nl. wel eens, dat de jongens die
het meisje de dagelijksche baden moeten geven, niet den noodigen ernst
bij het ritueel betrachten en er een grapje van maken. Na deze voorbereidende
maatregelen gaat de insos in het huisje. Daarbij wordt op de
sadip en de gong geslagen, teneinde de geesten in kennis te stellen, dat
er een meisje tot insos zal worden gemaakt. Zoodra zij eenmaal van de
wereld is afgesloten, houdt men op met muziek maken. De tijd, dien het
meisje in dit hok moet blijven doorbrengen, varieert bij de verschillende
keret's van 4 tot 40 dagen. Wanneer de insos haar behoefte doet,
iets wat eenvoudig door de reten van den vloer geschiedt, wordt op
sadip en gong geslagen. Ook geschiedt dit, wanneer men haar eten
brengt. Drie malen per dag krijgt het meisje een bad. Dit wordt haar
door de kleine jongens der keret gegeven, die daartoe een bamboe met
zoet water op het commando der vrouw over hun hoofd in het hokje
gieten. Allen staan hierbij met het gezicht naar de zee. Zoodra de zon
zichtbaar wordt boven de kim, roept de vrouw si oen i (zij brengen
hem), waarop de bamboe's leeg gegoten worden. Des middags gaat één
¹). De Zendeling F. J. Jens schrijft omtrent dit onderwerp, dat op sommige plaatsen
na den 6 en nacht de aanstaande echtgenoot in het kamertje van het meisje slaapt.
Hij moet voor de vergunning om in het huis zijner schoonouders te komen een
zeker bedrag ineens betalen en heeft daarvoor verder toegang gedurende alle
nachten van den tijd, dien de opsluiting duurt. Na afloop van de opsluiting die
soms tot 4 maanden kan duren, is het huwelijk een voldongen feit. (Vergelijk
ook de noot bij blz. 51. Het Insos- en het k'bor feest op Biak en Soepiori. Bijdr.
Kon. Inst. v/d Taal- Land- en Volkenkunde van Ned.-Indië Deel 72. 's Gravenhage
1916. blz. 406). E. B.