Feuilletau de Bruyn_1920_SchoutenPadaido.pdf - Stichting Papua ...

- 22 -
band houdt met de Zending. Ook rekent men kinderen, die nog aan de
moederborst zijn, gewoonlijk niet mede. Om al deze redenen zijn de
belastingregisters als bron voor de juiste getalsterkte der bevolking
weinig bruikbaar; liet gebeurde bijv. weleens, dat volgens de registers
een vrouw plotseling in één jaar drie kinderen erbij kreeg.
Neemt men in aanmerking, dat tot het oogenblik, waarop het detachement
vertrok, nog steeds Biakkers zich meldden en dat toch waarschijnlijk
nog tal van belastingplichtigen zich op Japen, Noemfoor en
Koeroedoe schuil hielden, dan blijkt, dat het geregistreerde aantal van
± 5000 belastingplichtigen te gering is en vermoedelijk eene raming
van 6000 à 6500 strijdbare mannen voor Biak niet te veel zal zijn. Door
te rekenen op een verhouding der strijdbare mannen tot het geheele
zielenaantal van 1:4 komt men op een totaal der bevolking van ± 25.000
zielen.
De grootste kampongs zijn Korrido en Sowek (resp. geschat op 1300
en 1600 zielen). De Z. kust van Biak is zeer dicht bevolkt. Gemiddeld
treft men er op elke 2 K.M. van de kustlijn een kampong van een 400tal
zielen aan. De bevolking der N. kust moet ongeveer even sterk zijn
geweest, doch is door een pokkenepidemie in 1908 gedecimeerd.
Op de kaart zijn de kampongs, die meer dan 500 zielen tellen, met
grootere letter aangegeven.
§ 2. UITERLIJK, KARAKTER EN LEEFWIJZE.
Physiek. De ondervolgende beschrijving van het physiek der bevolking
berust uitsluitend op waarnemingen zonder instrumenten.
De Biakkers der Z. kust zijn over het algemeen krachtig gebouwd
(lichaamslengte gemiddeld ± 1.65 M.) Armen, borst- en rugspieren zijn
goed ontwikkeld, evenals buik- en lendenspieren. De beenen zijn meest
dun en naar verhouding slecht ontwikkeld. Vermoedelijk hangt dit
samen met het feit, dat zij een groot deel van hun leven doorbrengen
met roeien. Voeten en handen zijn groot en grof, meestal houden zij de
handen eenigszins gekromd. De nagels zijn krachtig ontwikkeld.
Tegen honger en dorst zijn zij goed bestand; zij kunnen in eens
geweldige hoeveelheden voedsel tot zich nemen en dan daarop geruimen
tijd teren.
Hun lichaamskracht valt niet mede. Als koelies bij het laden der
Paketvaartschepen presteeren zij veel minder dan de kleinere inlanders,
die (meest van Makasser) aan boord meekomen.
De vorm van den neus loopt sterk uiteen, soms is hij breed en plat,
soms scherp en gebogen (semietisch). Meestal is het neustusschenschot
(de huid tusschen septum cartiligineum en cartiligineum alares) doorboord.
Ook de oorlellen worden doorboord en een enkele maal de oorschelp.
In de doorboringen worden soms sieraden gedragen.