Feuilletau de Bruyn_1920_SchoutenPadaido.pdf - Stichting Papua ...

- 70 -
Steeds wordt het huis bewaakt. Beginnen honger en dorst te nijpen
dan knoopt men door middel van marim's ¹) onderhandelingen aan.
Gaat de tegenpartij hierop niet in 2 ), dan besluit men tenslotte maar
een uitval te doen. In alle stilte wordt een deel van den vloer losgemaakt,
worden de noodige trappen gemaakt en pakken de vrouwen de
voornaamste artikelen in hun draagzak. Men wacht nu een bijzonder
donkeren nacht af om het huis te verlaten. Te voren heeft men reeds
gezorgd de prauwen en een deel van de goederen aan de menschen, die
eten kwamen brengen, mede te geven, zoodat het grootste deel der bezittingen
reeds uit het huis is verwijderd. Dan laat men onder dekking
van een zestal mannen, die van schilden zijn voorzien, de vrouwen en
kinderen vertrekken. De achterblijvende mannen, waarbij men de moedigste
strijders indeelt, houden zich gereed, om in geval van ontdekking
de tegenpartij onmiddellijk met het blanke wapen aan te vallen en
den aftocht der vrouwen en kinderen te dekken. Dringt de vervolger
krachtig op, dan retireert men langzaam over het voetpad landinwaarts,
waarbij de achterste man den aftocht dekt door een schild en
de volgende mannen over hem heen hunne pijlen afschieten.
Zit het schild vol pijlen en lansen dan laat men het vallen en
vervangt het door een ander. Meestal gelukt het om op deze wijze de
ladang te bereiken. Hier bouwt men vlak naast elkander twee of meer
huizen, die op zeer hooge palen staan en kapt al het struikgewas in de
buurt weg. Voor aanvallen behoeft men nu niet meer bang te zijn, daar
deze vrijwel onmogelijk zijn geworden. De huizen hebben wel is waar
geen planken omwanding, maar door hun hoogte zijn zij voldoende
tegen lansworpen beschut en pijlschoten kunnen niet door een omwanding
van boombast heendringen. Bovendien zou de aanvaller zich bij
een aanval heelemaal bloot moeten geven en zelf de meeste kans loopen
verliezen te lijden. De tegenpartij ziet dit gewoonlijk wel in en gaat
er dan maar toe over om middels marim's den bloedprijs (wabiak) los
te krijgen.
Oorlog tusschen twee kampongs. Ontstaat er twist tusschen twee
kampongs dan wordt meestal een andere tactiek gevolgd. Het is nu
niet mogelijk om afdoende een geregelde belegering te organiseeren.
Men tracht dus den vijand afbreuk te doen bij het ladangwerk. Gaat de
aangevallen partij naar de ladang dan marcheert een spits van gewapende
ongehuwde jongelieden vooruit. Daarachter volgen de vrouwen,
1 ). Onderhandelaars. Gewoonlijk zijn dit de manibobi (handelsvrienden) der
belegerde partij. (Zie Hoofdstuk III § 4).
2 ). Er zijn omstandigheden, als bijv. het doen verdwijnen van het lijk, waardoor de
begrafenis onmogelijk is, die veroorzaken dat een doodslag alleen met bloed
kan worden gewroken.