Feuilletau de Bruyn_1920_SchoutenPadaido.pdf - Stichting Papua ...

- 7 -
eilanden der O. groep, n.1. Padaidori, Bromsi, Pasi en Meos Mangwandi
in N.Z. richting — dus evenwijdig aan de plooiingsrichting van den
zandsteen op Biak — georiënteerd. Waar op deze eilanden op enkele
plaatsen dezelfde zandsteensoort aan den dag treedt, is het niet onmogelijk,
dat zij gelegen zijn op een rug, welke evenwijdig met die van
Biak geplooid is. Voor een groot deel bestaan deze eilanden uit koraalformatie's,
die tot ± 60 M. boven de zee zijn gelegen.
O. van deze groep vormen de eilanden Noekori, Dauwi, Wamsoi,
Roeni en Samakoeri vermoedelijk de boven den zeespiegel uitstekende
deelen van een naar het O. geopend atol. Of het nabijgelegen eiland
Meos Workbondi ook tot dit atol gerekend moet worden, is niet bekend.
W. van de Padaidori-groep vormen de eilanden Noesi, Pai, Meokwoendi,
Auki en Konori een naar het Z. geopend atol. Op Auki komt
wederom de Biaksche zandsteen aan den dag.
Op de meeste eilanden treft men de reeds vermelde dubbele brandingslijnen
aan. Gewoonlijk zijn zij hier een 5 tal meters boven de zee
gelegen, terwijl zich voor de oude brandingslijn een zacht glooiend
strand heeft gevormd.
Het mededeelen van meerdere bijzonderheden omtrent de geologische
gesteldheid moet thans achterwege blijven aangezien het verzamelde
materiaal aan fossielen en gesteentemonsters nog niet is onderzocht.
Steller hoopt echter in eene afzonderlijke publicatie later hierop
terug te komen.
§ 3. KLIMAAT.
Heerschende winden. De Schouten-eilanden zijn binnen het moessongebied
gelegen, zoodat er in de maanden Juni t/m October Z.O.winden,
in de maanden December t/m Maart N.W. winden overheerschend
zijn. November en April/Mei zijn de kenteringsmaanden. De
kentering van den W. naar den O. moesson en het begin van dit laatste
seizoen kenmerken zich door een periode van langdurige windstilten,
welk tijdperk door den Papoea wam pasis (rustige wind) wordt genoemd.
De Z.O. moessonwind is in het algemeen niet zeer sterk. Er
komen in het tijdvak, gedurende hetwelk zij heerscht, perioden voor
waarin een eigenaardige warme en droge Z.W.-wind waait. Deze wind,
door de bevolking wam braw genoemd, komt over het hooge Arfakgebergte
en vertoont in heel veel opzichten het karakter van een föhnwind.
Zoodra zij begint door te staan stijgt de temperatuur aanmerkelijk
en ondervindt alles haar verschroeienden invloed, die zoo sterk is,
dat bij eenigszins langen duur op vele plaatsen de oogst geheel mislukt.
De wind is zoo krachtig, dat de prauwvaart evenals in den slechtsten
tijd van den W. moesson vrijwel geheel gestremd is. Hoewel gewoonlijk
de hemel nog al bewolkt is, worden de hoogere luchtlagen dan