Feuilletau de Bruyn_1920_SchoutenPadaido.pdf - Stichting Papua ...

- 125 -
Intusschen schaamde Manarmakerdi zich tegenover zijn vrouw over
zijn walgelijk voorkomen. Hij zocht een hollen ijzerhoutboom op en
legde daarin een vuur aan. Toen de boom van binnen in brand stond,
sprong hij in het vuur. En ziet, weldra viel zijn oude huid af. De schilfers
van zijn cascado veranderden in gongs en Manarmakerdi herrees uit
zijn asch, als een schoone jongeling vol levenskracht. Van af dit oogenblik
heette hij Manseren Koreri 1 ).
Zoodra Insoraki en Konori verzadigd waren gingen zij weer op de
voorgalerij zitten en kort daarop keerde Manseren Koreri terug, Konori
herkende zijn vader dadelijk en riep:
„Daar komt vader aan, moeder"!
Insoraki wilde het niet gelooven en antwoordde: „Ben je dol geworden
Konori. Hoe kan dat nu je vader zijn. Die kobor is bij vergissing
achtergebleven. Zie maar eens wat een prachtig haar hij heeft en er
is geen spoor van wonden of cascado aan zijn lichaam te bekennen".
„En toch is het vader" verzekerde Konori en hij liep Manseren
Koreri tegemoet. Nog wilde Insoraki het niet gelooven en verzocht den
kobor weg te gaan, daar zij een gehuwde vrouw was. Maar tenslotte
liet zij zich overtuigen toen Manarmakerdi haar vertelde wat hij gedaan
had. De verandering was dan ook wel erg groot, want Manarmakerdi
had zich versierd met samfar's 2 ) en andere sieraden en op zijn kam
droeg hij de mamboer 3 ).
Zoo leefden zij eenigen tijd op het eiland voort. Maar de eenzaamheid
begon te drukken en zij verlangden hard naar hun stamgenooten
terug.
Toen nam Manseren Koreri het stukje hout dat Koeméseri hem
gegeven had ter hand en teekende in het zand een prauw. Daarna stampte
hij met zijn voet op den grond en dadelijk dreef voor het huis een
mooie goed bemande prauw.
Hij scheepte zich met zijn vrouw en kind in en ging eerst naar Biak,
om te zien of hun familieleden daar waren. Toen zij ze daar niet vonden,
gingen zij verder naar Nieuw-Meok Woendi, zooals de nieuwe nederzetting
op Japen heette en daar vertelde de vrouw aan hare familieleden
hun wedervaren op het oude Meok-Woendi.
Overal op zijn reizen bewoog Manseren Koreri zich niet op maar
onder het wateroppervlak en dat was wel voor zijn oude stamgenooten
het beste bewijs van zijn toovermacht. Zij verzochten hem zich bij hen
¹). Manseren Koreri is vermoedelijk een samenstelling van Manseren
titel van vrijgeborenen en r e r - het wisselen van huid evenals slangen.
—
2
). Samfar — armring van de conusschelp vervaardigd. Het voorwerp is behalve
sieraad ook betaalmiddel.
3
). mamboer — een sieraad van veeren van de witte kakatoe vervaardigd, dat
alleen door helden mag worden gedragen.