Feuilletau de Bruyn_1920_SchoutenPadaido.pdf - Stichting Papua ...
Feuilletau de Bruyn_1920_SchoutenPadaido.pdf - Stichting Papua ...
Feuilletau de Bruyn_1920_SchoutenPadaido.pdf - Stichting Papua ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
- 153 -<br />
groot genoeg om ze te eten, <strong>de</strong> meeste zijn echter pas na 9-12 maan<strong>de</strong>n<br />
rijp.<br />
Enkele planten laat men geheel opschieten om stekken te krijgen.<br />
Bij <strong>de</strong> Arfakkers wordt naarmate <strong>de</strong> oogst rijpt een nieuwe ladang<br />
beplant. De stekken verkrijgt men door <strong>de</strong>n knol en <strong>de</strong> groote bla<strong>de</strong>ren<br />
af te snij<strong>de</strong>n, zoodat alleen <strong>de</strong> nog in knop zijn<strong>de</strong> bla<strong>de</strong>ren wor<strong>de</strong>n<br />
uitgeplant. De plantwijze is dus al bijzon<strong>de</strong>r eenvoudig.<br />
Voor direct verbruik wor<strong>de</strong>n <strong>de</strong> knollen gekookt of gepoft. Wil<br />
men ze langer bewaren, dan wordt <strong>de</strong> knol gerookt boven een vuur.<br />
nadat men ze heeft schoongemaakt. Deze gerookte kladi (kompari) is<br />
een voornaam han<strong>de</strong>lsartikel. Men verpakt ze in aram's (een soort<br />
rotanman<strong>de</strong>n) van ± 1 M. lengte, die voor f 0.50 per stuk wor<strong>de</strong>n<br />
verhan<strong>de</strong>ld. De kompari kan ongeveer een jaar goed blijven, als men<br />
zorgt dat ze niet vochtig wordt.<br />
De meest gewil<strong>de</strong> soorten kladi zijn:<br />
maibania en sabako, bei<strong>de</strong> met een lichtgroenen stengel,<br />
kobori en saper (gelen stengel.),<br />
kabesi (zwartroo<strong>de</strong>n stengel.),<br />
padoar (roo<strong>de</strong>n stengel),<br />
imberi (groenen stengel),<br />
warbon en komboi (gevlekten stengel)<br />
An<strong>de</strong>re gewassen. Tusschen <strong>de</strong> an<strong>de</strong>re gewassen plant men in<br />
kleine hoeveelhe<strong>de</strong>n ketella (Ipomoea Balata Poir.) en djagoeng (Zea<br />
mays L.), doch alleen als <strong>de</strong> bo<strong>de</strong>m is schoongemaakt. Op <strong>de</strong> plaatsen<br />
waar gewoonlijk <strong>de</strong> asch wordt weggeworpen plant men vaak abir (een<br />
Alocasia soort); het heeft 2 à 3 jaren noodig om tot rijpheid te komen.<br />
Is <strong>de</strong> plant jong, dan moet <strong>de</strong> knol tweemalen afgekookt wor<strong>de</strong>n om<br />
het melksap te verwij<strong>de</strong>ren en blijft dan voor een Europeesche keel<br />
nog oneetbaar, daar zij een heftigen jeuk veroorzaakt.<br />
Suikerriet (Saccharum officinarum L.) wordt in verschillen<strong>de</strong><br />
soorten aangeplant. Het meest vindt men inserom (met een roo<strong>de</strong>n<br />
stengel), piai (met een geelgroenen), bab (met een rood en geelgroen<br />
gestreepten stengel) en ten slotte insoraboe. De laatste soort heeft een<br />
blauwgrijzen stengel van 6 à 7 c.M. dikte, terwijl <strong>de</strong> plant zelve ±4M.<br />
hoog is.<br />
Bij <strong>de</strong> meeste ne<strong>de</strong>rzettingen vindt men pisang (Musa sapientum<br />
L.) en papaja (Carica papaya L.) De vruchten <strong>de</strong>r papaja (samber)<br />
zijn vooral op Soepiori zeer smakelijk. Een eenigszins langwerpige<br />
soort noemt men ariain. De pisang (mbef) wordt gekookt of gepoft<br />
gegeten.<br />
Katjang wordt alleen te Wardo geplant. Deze cultuur eischt meer<br />
zorg; <strong>de</strong> ladang wordt geheel schoongemaakt, vervolgens wor<strong>de</strong>n bed<strong>de</strong>n<br />
aangelegd, waarin <strong>de</strong> katjang wordt uitgeplant. Men kent <strong>de</strong> abroei,<br />
een kleine roo<strong>de</strong> of zwarte erwt en <strong>de</strong> abroei manoïn of arir, een klim-