Feuilletau de Bruyn_1920_SchoutenPadaido.pdf - Stichting Papua ...

- 40 -
Mnik wordt door mannen en vrouwen gedanst en bestaat in een
voortschuifelen over den grond. Mannen en vrouwen loopen twee aan
twee achter elkaar, de mannen voorop, daar achter de vrouwen. De handtrom
wordt door den voordanser geslagen. Een derde manier van dansen
heet kintjirip. Hierbij slaan meerdere personen onder de dansers den
handtrom. Men schuifelt niet, doch buigt de beenen beurtelings.
Bij al deze dansen worden bepaalde pantoens gezongen.
Natuurlijk zijn bij de dansfeesten beide seksen op het fraaist uitgedost.
De vrouwen dragen allen de irai bewowek, een met kralen versierde
tjidakoband, gehuwde vrouwen bovendien een irai kapar of
dansschortje. Daar waar beide sexen tegelijkertijd dansen, hebben nog
al eens handtastelijkheden plaats tusschen de jonge mannen en ongehuwde
meisjes, waarbij dan de broeders hun zusters beschermen moeten.
Vele mannen houden in de hand een dansstok (angione), waarin
zich een holte bevindt tot het opbergen van sirih, kalk en pinang. Zoo
men de kans schoon ziet, port men van tijd tot tijd met het uiteinde van
dien stok de meisjes.
Meestal zijn de dansfeesten de plaatsen waar man en vrouw elkander
leeren kennen. Scheppen een jongen en een meisje er behagen in
elkander op zoo'n feest te plagen, dan ontgaat dit den ouderen van
dagen, die onder het genot van een sirihpruim toezien, natuurlijk niet.
Vaak bedisselen deze onderling dan het huwelijk, maar dikwijls gebeurt
het ook, dat na afloop van het feest het meisje haar vader er toe beweegt
een huwelijksaanzoek te doen.
Deze feesten nemen dus een belangrijke plaats in het leven van
den Papoea in. Waar veel volk bij elkander komt, heeft men echter
steeds kans, dat oude veeten worden opgerakeld. Bovendien hebben
deze feesten een nadeeligen invloed op het economisch leven der
Biakkers. In enkele dagen toch worden reusachtige hoeveelheden voedsel
verbruikt. Wel is waar raakt de keret in het bezit van waardevolle
artikelen, maar daarvoor kan men in de bijna periodiek terugkeerende
tijden van schaarschte niet altijd voedsel koopen, daar handelsreizen
slechts in een bepaalden tijd van het jaar kunnen plaats hebben.
De dansfeesten met een religieuzen ondergrond worden beschreven
in Hoofdstuk II C.
Andere spelen. Aan schommelen (kaf-kaf) nemen gewoonlijk alleen
de vrouwen deel. Het heeft steeds plaats bij vloed en zoo mogelijk boven
het water, terwijl het rotankoord aan een tak van een njamploengboom
wordt vastgebonden. Ook kinderen doen er aan mede, mannen slechts
zelden.
Tollen wordt veel door de jongens gedaan. De tollen (sawawir
of boeman), worden van ijzerhout gesneden of men maakt ze van de
njamploengvrucht.