Î ÎÎÎÎ ÎΣΤÎÎÎÎ Î ÎΤΡΩΠ- Nemertes
Î ÎÎÎÎ ÎΣΤÎÎÎÎ Î ÎΤΡΩΠ- Nemertes
Î ÎÎÎÎ ÎΣΤÎÎÎÎ Î ÎΤΡΩΠ- Nemertes
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
6.5.2. Δεύτερο στάδιο: Διδακτική παρέμβαση<br />
Η διδακτική παρέμβαση πραγματοποιείται με τη χρήση έργων τα οποία έχουν τις<br />
ίδιες γνωστικές προϋποθέσεις αλλά διαφορετικό εμπειρικό περιεχόμενο ως προς αυτά<br />
του προ-ελέγχου και του μετά-ελέγχου. Έτσι, τροποποιείται το σχήμα της<br />
εκτεταμένης φωτεινής πηγής και στη θέση του σταυροειδούς λαμπτήρα τοποθετείται<br />
άλλος, ίδιων διαστάσεων λαμπτήρας, τετραγωνικού σχήματος. Η αλλαγή του<br />
σχήματος της πηγής έχει ιδιαίτερη σημασία από μεθοδολογική άποψη, γιατί μας<br />
επιτρέπει τον ασφαλέστερο έλεγχο της αφομοίωσης των χαρακτηριστικών του ορθού<br />
προτύπου, καθώς στον μετά-έλεγχο τα παιδιά καλούνται να εφαρμόσουν τις<br />
οικοδομηθείσες παραστάσεις σε καταστάσεις διαφορετικές από αυτές κάτω από τις<br />
οποίες συγκροτήθηκαν. Επί πλέον, μας δίνει τη δυνατότητα άμεσης σύγκρισης των<br />
αποτελεσμάτων μεταξύ του αρχικού και του τελικού σταδίου της διαδικασίας.<br />
6.5.2.α. Πρώτη φάση: Εμπλοκή των υποκειμένων στις συγκρουσιακές<br />
διδακτικές διαδικασίες<br />
Κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης της διδακτικής παρέμβασης επιχειρούμε αφενός<br />
μεν να εξακριβώσουμε τη δυνατότητα αναγνώρισης του ορθού προτύπου από τη<br />
σχολική διδασκαλία * , αφετέρου δε να προωθήσουμε διαδικασίες νοητικών<br />
αποσυντονισμών, μέσα στις συγκρουσιακές συνθήκες που διαμορφώνονται από την<br />
αντίθεση μεταξύ προβλέψεων και αισθητηριακών παρατηρήσεων. Η πειραματική<br />
διαδικασία συνίσταται στην παρουσίαση τριών έργων, αντίγραφων αυτών του<br />
προελέγχου, τα οποία έχουν επιλεγεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να οδηγούν σε<br />
αποσταθεροποίηση τις αυθόρμητα συγκροτημένες νοητικές παραστάσεις. Η διαδοχή<br />
των έργων δηλαδή είναι τέτοια, ώστε τα φωτεινά αποτελέσματα κάθε έργου που<br />
έπεται να επιτρέπουν στο υποκείμενο να αναγνωρίσει την ανεπάρκεια του<br />
προηγούμενου ερμηνευτικού του σχήματος. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας<br />
ζητούνται κατά σειρά:<br />
- προβλέψεις αποτελεσμάτων,<br />
- αιτιολογήσεις των προβλέψεων,<br />
- ενεργοποίηση της πηγής με στόχο την επιβεβαίωση ή διάψευση των προβλέψεων,<br />
- νέες αιτιολογήσεις και σύγκριση με τις αρχικές προβλέψεις και αιτιολογήσεις.<br />
Το πλαίσιο διαλόγου παραμένει το ίδιο. Σε κάθε διάταξη δίνονται δύο έντυπες<br />
αναπαραστάσεις . μία στο στάδιο της πρόβλεψης και μία στο στάδιο της εμφάνισης<br />
των φωτεινών αποτελεσμάτων.<br />
Έργο Β1<br />
Φωτεινή πηγή φθορισμού νέον (3ΚV, 22mΑ, 30W, 25KHz) σχήματος τετραγώνου<br />
διαστάσεων 10cm X 10cm και διατομής σωλήνα 1cm, αντικαθιστά την σταυροειδή<br />
πηγή. Ως διάφραγμα χρησιμοποιούμε αυτό με τη σημειακή οπή (διάμετρος 1cm). Οι<br />
αποστάσεις μεταξύ πηγής – διαφράγματος και διαφράγματος – οθόνης είναι 80cm και<br />
5cm αντίστοιχα (Σχ. 6.15). Με τη φωτεινή πηγή απενεργοποιημένη ζητάμε από το<br />
υποκείμενο προβλέψεις των φωτεινών αποτελεσμάτων τόσο στην οθόνη όσο και<br />
στην επιφάνεια του διαφράγματος, καθώς και την αιτιολόγησή τους με την<br />
αναπαράσταση της πορείας του φωτός στην αντίστοιχο πρωτόκολλο. Η σύγκριση των<br />
απαντήσεων με αυτές που έδωσε το υποκείμενο στο αντίστοιχο έργο Α24 του προελέγχου,<br />
μας επιτρέπει να ελέγξουμε τη σταθερότητα των χαρακτηριστικών του<br />
παραστατικού σχήματος, ή την εξάρτησή τους από το εκάστοτε σχήμα της πηγής.<br />
* σύμφωνα με το ισχύον αναλυτικό πρόγραμμα ο μηχανισμός σχηματισμού σκιών διδάσκεται στην Ε΄<br />
Δημοτικού, η θεωρία του σκοτεινού θαλάμου στην ΣΤ΄ Δημοτικού, ενώ στη Β΄ Γυμνασίου τα ίδια<br />
γνωστικά αντικείμενα επαναλαμβάνονται.<br />
126
Change language