ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ - Nemertes

7.2.4. Στατιστική επεξεργασία των δεδομένων
Η στατιστική επεξεργασία των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση μεθόδων
της επαγωγικής στατιστικής. Οι μέθοδοι αυτοί της στατιστικής ανάλυσης
χρησιμοποιούνται όταν θέλουμε να εξαγάγουμε συμπεράσματα για τον πληθυσμό
μιας έρευνας βασιζόμενοι στα δεδομένα που έχουν ληφθεί από ένα μικρότερο
αντιπροσωπευτικό δείγμα, στο σύνολο των ομοειδών περιπτώσεων
(Παρασκευόπουλος 1984, σ. 21). Στην έρευνά μας χρησιμοποιώντας ως ανεξάρτητες
μεταβλητές τη μέθοδο παρέμβασης, το ηλικιακό επίπεδο και το είδος της διάταξης,
και ως εξαρτημένη μεταβλητή την ενδεχόμενη μεταβολή της επίδοσης
(Παπακωνσταντίνου 1982, σ. 68), πιστοποιούμε τη στατιστική σημαντικότητα των
απαντήσεων των υποκειμένων πριν και μετά τη διδακτική παρέμβαση. Στην
περίπτωσή μας, τα υποκείμενα αξιολογούνται ως προς τη μεταβολή της επίδοσης σε
μια ιεραρχική κλίμακα η οποία περιλαμβάνει τέσσερις κατηγορίες: πρόοδο, σχετική
πρόοδο, στασιμότητα και οπισθοδρόμηση (Echelle ordinale, Reuclin 1976). Για τον
έλεγχο των μεταβολών των απαντήσεων οι εναλλακτικές νοητικές παραστάσεις των
μαθητών ομαδοποιήθηκαν σε δύο κατηγορίες, αφού αξιολογήθηκαν και
ιεραρχήθηκαν με βάση την εννοιολογική τους συνάφεια με το αποδεκτό
επιστημονικό πρότυπο. Στην πρώτη κατηγορία κατατάξαμε το ακτινικό σχήμα, τα
χαρακτηριστικά του οποίου δεν παρουσιάζουν ασυμβατότητα με αυτά του ορθού
προτύπου –απλά απορρέουν από ανεπαρκή εφαρμογή των αρχών της Γεωμετρικής
Οπτικής. Στη δεύτερη κατηγορία κατατάξαμε τα υπόλοιπα παραστατικά σχήματα τα
οποία παραπέμπουν σαφώς στον διαισθητικό τρόπο σκέψης. Έτσι, ως πρόοδο
ορίζουμε τη μετάβαση ενός υποκειμένου από οποιοδήποτε παραστατικό σχήμα στο
μη συνεκτικό, ενώ ως σχετική πρόοδο τη μετάβαση στο ακτινικό σχήμα, το οποίο
μπορεί να θεωρηθεί, από εννοιολογική άποψη, ως το πλησιέστερο στο επιστημονικό
πρότυπο. Την ακριβώς αντίθετη εννοιολογική διαδρομή θεωρούμε ως
οπισθοδρόμηση, ενώ ως στασιμότητα ορίζουμε την παραμονή ενός υποκειμένου στο
ίδιο επίπεδο παραστατικής συγκρότησης μεταξύ προ-ελέγχου και μετά-ελέγχου. Τις
διαφορές μεταξύ προ-ελέγχου και μετά ελέγχου θεωρούμε στατιστικώς σημαντικές
σε επίπεδο σημαντικότητας 0,05 (Παρασκευόπουλος 1984, σ. 134). Ο στατιστικός
έλεγχος των δεδομένων τα οποία προέκυψαν από την πειραματική διαδικασία
διενεργήθηκε σε τέσσερα επίπεδα, με τα ακόλουθα αποτελέσματα.
1 ος στατιστικός έλεγχος
Για να διαπιστωθεί κατά πόσον η επίδοση βελτιώθηκε μετά τη διδακτική παρέμβαση
εκτελέστηκε ο έλεγχος καλής προσαρμογής (Χ 2 ) για κάθε ηλικιακή κατηγορία
(Ρούσσος & Τσαούσης 2002, σ. 338). Από τα αποτελέσματα των τριών ελέγχων
συμπεραίνουμε ότι ο αριθμός των υποκειμένων που σημείωσαν πρόοδο είναι
σημαντικά μεγαλύτερος από τον αριθμό των υποκειμένων που βρίσκονται στις
υπόλοιπες βαθμολογικές κατηγορίες. Στην ΣΤ΄ Δημοτικού πρόοδο σημείωσε το 50%
των υποκειμένων, ενώ σχετική πρόοδο, στασιμότητα και οπισθοδρόμηση το 25%,
17,9% και 7,1% αντίστοιχα (Χ 2 (3)=11,4, p=0,011). Το ποσοστό των υποκειμένων που
σημείωσε πρόοδο στη Β΄ Γυμνασίου ανέρχεται σε 77,4% και είναι σημαντικά
μεγαλύτερο από τα ποσοστά της σχετικής προόδου και της στασιμότητας που
ανέρχονται σε 3,2% και 19,4% αντίστοιχα (Χ 2 (2)=28,32, p