ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ - Nemertes

Παπαμιχαήλ, Γ. (1988). Μάθηση και κοινωνία. Η εκπαίδευση στις θεωρίες της
μάθησης. Οδυσσέας, Αθήνα.
Παπανούτσος, Ε. (1973). Γνωσιολογία. Ίκαρος, Αθήνα.
Πάπαρου, Φ. (2003). Ερευνώντας το «γιατί» των χημικών μεταβολών μέσα από
επεισόδια της ιστορίας της επιστήμης. Στο Κ. Σκορδούλης & Κ. Χαλκιά
(επιμ.), 2 ο Πανελλήνιο Συνέδριο «Η συμβολή της Ιστορίας και Φιλοσοφίας των
Φυσικών Επιστημών στη διδασκαλία των Φυσικών Επιστημών». ΠΤΔΕ,
Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Παρασκευόπουλος, Π. (1984). Στοιχεία περιγραφικής και επαγωγικής στατιστικής.
Αθήνα.
Πασχάλης, Α. (1989). Εισαγωγή στην επιστήμη της Ψυχολογίας. Παπαζήσης, Αθήνα.
Πελεγρίνης, Θ. (2000). Αρχές Φιλοσοφίας. ΟΕΔΒ, Αθήνα.
Πόρποδας, Κ. (1996). Γνωστική Ψυχολογία. Αθήνα.
Palacios, F. P., Cazorla, F. N., Cervantes, A. (1989). Misconceptions on geometric
optics and their association with relevant educational variables. International
Journal of Science Education, 11(3), 273-286.
Park, J., Lee, L. (2004). Analysing cognitive or non-cognitive factors involved in the
process of physics problem-solving in an everyday context. International
Journal of Science Education, 26(13), 1577-1595.
Perret-Clermont, A. N. (1986). La construction de l’ intelligence dans l’ interaction
sociale. P. Lang (3eme ed.), Berne.
Perret-Clermont, A. N., Nicolet, M. (dir.) (1988). Interagir et connaître. Delval,
Fribourg.
Peterson, R. F., Treagust, D. F. (1989). Grade-12 students’ misconceptions of
covalent bonding and structure. Journal of Chemical Education, 66(6), 459-
460.
Pfund, H., Duit, R. (1994 & 1998). Bibliography: Students’ alternative frameworks
and Science Education. IPN, Kiel, Germany.
Piaget, J. (1930). The Child’s conception of physical causality. Routledge and Kegan
Paul, London.
Piaget, J. (1950a). Introduction a l’épistémologie génétique: la pensée mathématique.
PUF, Paris.
Piaget, J. (1950b). Introduction a l’épistémologie génétique: la pensée physique.
PUF, Paris.
Piaget, J. (1956). La psychologie de l’ intelligence. Armand Colin, Paris.
Piaget, J. (1970). Genetic Epistemology. Columbia University Press, London.
Piaget, J. (1974). Réussir et comprendre. PUF, Paris.
Piaget, J. (1976). La représentation du monde chez l’enfant. PUF, Paris.
Piaget, J. (1978). Le jugement et le raisonnement chez l’enfant. Delachaux et Niestlé,
Paris.
Piaget, J. (1979α). Προβλήματα Γενετικής Ψυχολογίας. Υποδομή, Αθήνα.
Piaget, J. (1979β). Ψυχολογία και Παιδαγωγική. Νέα σύνορα, Αθήνα.
Piaget, J. (1986). Η ψυχολογία της νοημοσύνης. Καστανιώτης, Αθήνα.
Piaget, J., Garcia, R. (1971). Les explications causales. PUF, Paris.
Piaget, J., Garcia, R. (1983). Psychogenèse et histoire des sciences. PUF, Paris.
Piaget, J., Inhelder, B. (1967). Η ψυχολογία του παιδιού. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα.
Piaget, J., Inhelder, B. (1981). La représentation de l’espace chez l’enfant. PUF,
Paris.
Pol, H., Harskamp, E., Suhre, C. (2005). Solving physics problems with the help of
computer-assisted instruction. International Journal of Science Education,
27(4), 451-469.
Popper, K. (2002). The logic of Scientific Discovery. Routledge, London.
220