ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ - Nemertes

(Σχ. 4.17)
Η ανάλυση του Gerson δεν δείχνει να παρουσιάζει καμία αντίφαση. Στηρίζεται
αποκλειστικά σε γεωμετρικές αρχές, αποφεύγει κάθε μεταφυσική αναφορά και
περιέχει το πρωτοποριακό στοιχείο της θεώρησης της εκτεταμένης οπής, ως
άθροισμα άπειρων σημειακών οπών. Ωστόσο απέχει από τη διαμόρφωση μιας
ολοκληρωμένης θεωρίας που θα απαντούσε συνολικά στο πρόβλημα. Αφενός
εξειδικεύει τα σχήματα πηγής και οπής (πηγή κυκλική, οπή πολυγωνική) και
αφετέρου περιορίζει το λόγο των αποστάσεων σε μια ειδική περίπτωση (η πηγή σε
πρακτικά άπειρη απόσταση). Η εφαρμογή του μοντέλου του σε όλους τους δυνατούς
συνδυασμούς αποστάσεων πηγής–οπής–οθόνης, θα του έδινε μια σωστή μαθηματικά
λύση στην περίπτωση που η οθόνη απομακρυνόταν πολύ από την οπή, καθώς η
αύξηση του μεγέθους και η επικάλυψη των προβολών θα έδινε ένα συνολικό κυκλικό
σχήμα. Ωστόσο ο Gerson δεν ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για την ερμηνεία του σχήματος
της προβολής, αλλά μόνο για το μέγεθός της, ως μέρος των αστρονομικών μελετών
του για τον υπολογισμό της διαμέτρου του ήλιου.
Δύο ακόμη έργα με τον ίδιο τίτλο, Questiones super perspectivam, γράφονται κατά
το δεύτερο μισό του 14 ου αιώνα με αναφορές στο ίδιο ζήτημα. Το πρώτο μεταξύ 1363
και 1373 από τον Henry του Langenstein * (1325 – 1397), στο οποίο ο συγγραφέας,
μολονότι απορρίπτει τις μεταφυσικές αιτιάσεις των «οπτικών» συγγραφέων του 13 ου
αιώνα, καταλήγει σε συμπεράσματα που ταυτίζονται με τα δικά τους. Σύμφωνα με τη
θεωρία του, η φωτεινή προβολή σε μεγάλη απόσταση από την οπή θα είναι κυκλική,
ανεξάρτητα από το σχήμα τόσο της πηγής όσο και της οπής. Τα συμπεράσματά του
είναι αποτέλεσμα ασαφών γεωμετρικών αναλύσεων που έχουν μάλλον περιγραφικό
παρά εξηγητικό χαρακτήρα.
* Μικρό χωριό στη σημερινή περιοχή Hesse της Γερμανίας.
78