10.06.2021 Views

Starzenie się populacji. Aktywizacja, koprodukcja i integracja społeczna osób starszych

​Opracowanie ma charakter poglądowo-teoretyczny, powstało bowiem na podstawie przeglądu dostępnej literatury przedmiotu (polskiej i zagranicznej). Publikacja skierowana jest zarówno do naukowców jak i studentów zajmujących się tematyką starzenia się ludności, starości i osób starszych oraz do coraz szerszego grona zainteresowanych tymi zagadnieniami praktyków, w tym polityków i decydentów oraz reprezentantów usług publicznych, przedstawicieli mediów i organizacji pozarządowych. ** The study is illustrative and theoretical in nature, as it was based on a review of the available literature on the subject (Polish and foreign). The publication is addressed to both scholars and students dealing with the subjects of population ageing, old age, and older adults, as well as to a growing group of practitioners interested in these issues, including politicians and decision-makers as well as representatives of public services, the media, and non-governmental organizations.

​Opracowanie ma charakter poglądowo-teoretyczny, powstało bowiem na podstawie przeglądu dostępnej literatury przedmiotu (polskiej i zagranicznej). Publikacja skierowana jest zarówno do naukowców jak i studentów zajmujących się tematyką starzenia się ludności, starości i osób starszych oraz do coraz szerszego grona zainteresowanych tymi zagadnieniami praktyków, w tym polityków i decydentów oraz reprezentantów usług publicznych, przedstawicieli mediów i organizacji pozarządowych.
**

The study is illustrative and theoretical in nature, as it was based on a review of the available literature on the subject (Polish and foreign). The publication is addressed to both scholars and students dealing with the subjects of population ageing, old age, and older adults, as well as to a growing group of practitioners interested in these issues, including politicians and decision-makers as well as representatives of public services, the media, and non-governmental organizations.

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

104

3. Współczesne koncepcje polityki publicznej wobec starzenia się ludności

68–71; Grewiński, Kamiński, 2007). Na przykład Józef Zarzeczny (2007, s. 32)

twierdzi, że wieloletnie reformy państwa opiekuńczego powinny prowadzić do

stworzenia „aktywnego państwa”, w którym nastąpi przejście od hierarchicznego

zarządzania publicznego i funkcjonowania administracji publicznej do

polityki wielopodmiotowej i zarządzania partnerskiego (Zarzeczny, 2007, s. 34).

Państwo takie ma opierać się na komplementarnym, autonomicznym i partnerskim

działaniu przynajmniej trzech sektorów: publicznego, prywatnego i obywatelskiego

(Zarzeczny, 2007, s. 37). Państwo opiekuńcze ma zaś zostać zastąpione

„wspólnotami opiekuńczymi” jako koncepcją „państwa i społeczeństwa

wielopodmiotowego, opartego na aktywności coraz większej liczby interesariuszy,

wspieranych siecią organizacji pozarządowych i podmiotów społeczeństwa

obywatelskiego” (Zarzeczny, 2007, s. 38). Główne mechanizmy rozwiązywania

napięć miałyby stanowić „instytucje pośrednictwa pracy i doradztwa zawodowego,

publiczne i prywatne formy ubezpieczeń społecznych, aktywność organizacji

pożytku publicznego, lokalne programy aktywizacyjne, wspomagające działania

instytucji mikrofinansowych, programy aktywizacji zawodowej, rehabilitacji

i integracji osób niepełnosprawnych” (Zarzeczny, 2007, s. 38). Wspólnym celem

powyższych działań powinien być welfare mix uwzględniający nowoczesne

i zróżnicowane usługi wypierające tradycyjną politykę społeczną. W mniej ogólnym

przykładzie Piotr Błędowski i Paweł Kubicki (2009, s. 43) zwracają uwagę

na potrzebę koordynacji działań w zakresie aktywizacji zawodowej na poziomie

lokalnym pomiędzy ośrodkami pomocy społecznej i powiatowymi urzędami

pracy. Obowiązek ten wynika z Ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej

(Dz.U. 2019, poz. 1507), ale dotyczy jedynie wymiany informacji o prowadzonych

działaniach. W praktyce koordynacja jest tu uwarunkowana m.in.

osobistymi relacjami pomiędzy kierownictwem i pracownikami poszczególnych

placówek, cechami lokalnego rynku pracy, rozbieżnymi celami obu podmiotów

(efektywność programów urzędów pracy i zainteresowanie wsparciem raczej

osób rokujących szanse na aktywizację; wspieranie osób w najtrudniejszej sytuacji

materialnej przez ośrodki pomocy społecznej), a nie powiązaniem sekwencji

ich działań wobec beneficjentów. W literaturze pojawiły się także postulaty dotyczące

koordynacji i spójności w odniesieniu do nakładów i rezultatów polityki

społecznej oraz zintegrowanego wielopoziomowego zarządzania rozwojem kraju

(zob. Golinowska, Kocot, 2013).

Wobec problemów aktywizacji i koordynacji zadań polityki społecznej

Karwacki (2010, s. 132–133) proponuje koncepcję „spójnej polityki aktywizacji”,

czyli „budowania wskazówek użytecznych w weryfikacji praktycznej działalności,

w samoocenie, która jednak (trzeba mieć tego świadomość) nie musi sama

w sobie prowadzić do sukcesów”. Inaczej jest to: „inspirowany i wzmacniany

aktywnością badawczą przedstawicieli nauk społecznych proces i rzeczywista

szansa na artykulację i wzniecanie dyskusji o zwiększonej samoświadomości

w polityce społecznej” (Karwacki, 2010, s. 176). Podejście to akcentuje poszuki­

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!