Starzenie się populacji. Aktywizacja, koprodukcja i integracja społeczna osób starszych
Opracowanie ma charakter poglądowo-teoretyczny, powstało bowiem na podstawie przeglądu dostępnej literatury przedmiotu (polskiej i zagranicznej). Publikacja skierowana jest zarówno do naukowców jak i studentów zajmujących się tematyką starzenia się ludności, starości i osób starszych oraz do coraz szerszego grona zainteresowanych tymi zagadnieniami praktyków, w tym polityków i decydentów oraz reprezentantów usług publicznych, przedstawicieli mediów i organizacji pozarządowych. ** The study is illustrative and theoretical in nature, as it was based on a review of the available literature on the subject (Polish and foreign). The publication is addressed to both scholars and students dealing with the subjects of population ageing, old age, and older adults, as well as to a growing group of practitioners interested in these issues, including politicians and decision-makers as well as representatives of public services, the media, and non-governmental organizations.
Opracowanie ma charakter poglądowo-teoretyczny, powstało bowiem na podstawie przeglądu dostępnej literatury przedmiotu (polskiej i zagranicznej). Publikacja skierowana jest zarówno do naukowców jak i studentów zajmujących się tematyką starzenia się ludności, starości i osób starszych oraz do coraz szerszego grona zainteresowanych tymi zagadnieniami praktyków, w tym polityków i decydentów oraz reprezentantów usług publicznych, przedstawicieli mediów i organizacji pozarządowych.
**
The study is illustrative and theoretical in nature, as it was based on a review of the available literature on the subject (Polish and foreign). The publication is addressed to both scholars and students dealing with the subjects of population ageing, old age, and older adults, as well as to a growing group of practitioners interested in these issues, including politicians and decision-makers as well as representatives of public services, the media, and non-governmental organizations.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
2.3. Aktywizacja zawodowa i społeczna osób w niemobilnym wieku produkcyjnym…
87
1. „Podnoszenie kompetencji kulturowych”;
2. „Integrowanie działań instytucji i organizacji”;
3. „Promowanie animacji kulturalnej”.
Trzeci wymiar to „aktywność społeczna”, obejmujący:
Priorytet 1. „Rozwój aktywności obywatelskiej osób starszych”, gdzie celem
jest „zwiększenie zaangażowania osób starszych w życie społeczności
lokalnych i sprawy kraju oraz wzrost roli obywateli seniorów w rozwiązywaniu
problemów społecznych”;
Priorytet 2. „Rozwój wolontariatu osób starszych” z celem głównym „zwiększenie
udziału osób starszych w różnych formach wolontariatu pozwalające
na zagospodarowanie potencjału tych osób oraz na rozwój nowych
kompetencji”.
Czwarty obszar wskazany w dokumencie stanowi „srebrna gospodarka”,
gdzie jedyny cel – główny – określono jako „wspieranie rozwoju efektywnych
rozwiązań dostosowanych do potrzeb i oczekiwań osób starszych”. Ostatni, piąty
obszar stanowią „relacje międzypokoleniowe”, gdzie za jedyny cel – również
główny – przyjęto „solidarność pokoleń jako norma kierunkowa w społeczeństwie,
polityce społecznej, kulturze oraz na rynku pracy”.
„Założenia Długofalowej Polityki Senioralnej w Polsce na lata 2014–2020”,
podobnie jak to miało miejsce w przypadku programu „Solidarność pokoleń”,
nie doczekały się pogłębionej i niezależnej ewaluacji. W 2018 roku przyjęto
nową strategię rządową „Polityka społeczna wobec osób starszych 2030.
Bezpieczeństwo. Uczestnictwo. Solidarność” (MRPiPS, 2018), której uchwalenie
uchyliło obowiązywanie dotychczasowych „Założeń…”. Zauważyć należy,
iż konsultacje nowego dokumentu trwały krótko, były zawężone do gremiów
eksperckich i międzyresortowych oraz nie wywołały szerokiej dyskusji
(KEdsOS, 2018). Jednocześnie, choć zawiera krytykę poprzedniego dokumentu
ramowego, to strategia ta nadal ma w znacznej mierze charakter ogólnikowy,
np. dostrzega się potrzebę wspierania płynnego przechodzenia starszych
pracowników na emeryturę, ale ta propozycja nie jest poparta dalszymi działaniami,
a sama polityka emerytalna nie jest uwzględniana w dokumencie.
Odchodzi się w niej ponadto od stosowania pojęcia „polityka senioralna” na
rzecz określenia „polityka społeczna wobec osób starszych”, przy czym pomija
się „politykę wobec starości”, a na gruncie literatury przedmiotu oba te
terminy uznaje się za powiązane ze sobą (zob. Szatur-Jaworska, 2000). Tym
samym nowy dokument zawęził pole potencjalnych interwencji rządowych
dotyczących starzenia się ludności.
Nowością w przyjętej w 2018 roku strategii jest wprowadzenie podziału osób
starszych na dwie grupy docelowe: ogół osób starszych oraz niesamodzielne
osoby starsze. W konsekwencji stworzono katalog działań w podziale na te, które
mają być skierowane do osób starszych samodzielnych i niesamodzielnych.
W pierwszym przypadku wyróżniono siedem obszarów interwencji: