Starzenie się populacji. Aktywizacja, koprodukcja i integracja społeczna osób starszych
Opracowanie ma charakter poglądowo-teoretyczny, powstało bowiem na podstawie przeglądu dostępnej literatury przedmiotu (polskiej i zagranicznej). Publikacja skierowana jest zarówno do naukowców jak i studentów zajmujących się tematyką starzenia się ludności, starości i osób starszych oraz do coraz szerszego grona zainteresowanych tymi zagadnieniami praktyków, w tym polityków i decydentów oraz reprezentantów usług publicznych, przedstawicieli mediów i organizacji pozarządowych. ** The study is illustrative and theoretical in nature, as it was based on a review of the available literature on the subject (Polish and foreign). The publication is addressed to both scholars and students dealing with the subjects of population ageing, old age, and older adults, as well as to a growing group of practitioners interested in these issues, including politicians and decision-makers as well as representatives of public services, the media, and non-governmental organizations.
Opracowanie ma charakter poglądowo-teoretyczny, powstało bowiem na podstawie przeglądu dostępnej literatury przedmiotu (polskiej i zagranicznej). Publikacja skierowana jest zarówno do naukowców jak i studentów zajmujących się tematyką starzenia się ludności, starości i osób starszych oraz do coraz szerszego grona zainteresowanych tymi zagadnieniami praktyków, w tym polityków i decydentów oraz reprezentantów usług publicznych, przedstawicieli mediów i organizacji pozarządowych.
**
The study is illustrative and theoretical in nature, as it was based on a review of the available literature on the subject (Polish and foreign). The publication is addressed to both scholars and students dealing with the subjects of population ageing, old age, and older adults, as well as to a growing group of practitioners interested in these issues, including politicians and decision-makers as well as representatives of public services, the media, and non-governmental organizations.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
128
3. Współczesne koncepcje polityki publicznej wobec starzenia się ludności
zatem bardziej rozbudowane nadzieje i oczekiwania. Ma ona m.in. przyczyniać
się do podniesienia jakości usług publicznych i poprawy efektywności
ich świadczenia (Clark, Brudney, Jang, 2013), zwiększać zaufanie obywateli
do rządzących i budować kapitał społeczny (Jakobsen, 2012), upodmiotowić
mniej zamożne grupy obywateli (Watson, 2014) czy nawet ograniczać poziom
korupcji (Sześciło, 2015c). Również w odniesieniu do analizowanych konsekwencji
procesu starzenia się idea koprodukcji zdaje się wpisywać w zgłaszane
zapotrzebowanie budowania określonych (partnerskich) relacji między środowiskiem
osób starszych a sektorem publicznym. W tym wymiarze oczekiwać
można przede wszystkim wpływu koprodukcji na zakres usług publicznych
dostosowanych do realnych potrzeb seniorów, opracowywane i realizowane
scenariusze wdrażania poszczególnych usług oraz – ostatecznie – osiągane
wartości społeczne, których bezpośrednimi beneficjentami mogą być nie tylko
angażujące się osoby starsze, lecz także pozostali członkowie społeczeństwa.
Ze względu na wielość oczekiwań wobec koprodukcji jej definiowanie nie
jest zadaniem łatwym, zwłaszcza w jej aktualnej, mocno poszerzonej formule.
Jak słusznie zauważa Tomasz Kaźmierczak (2014, s. 12), odwołując się do
obserwacji zagranicznych badaczy, trudno obecnie oprzeć się wrażeniu, że
wzrost zainteresowania koprodukcją przyczynił się do narastania nieścisłości
w znaczeniach przypisywanych temu pojęciu. Victor Pestoff wskazuje, że definicje
koprodukcji mieszczą się w granicach od „miksu wkładów, które wnoszą
w dostarczanie usług publicznych przedstawiciele służb publicznych i obywatele
po partnerstwo pomiędzy obywatelami a dostarczycielami usług publicznych.
W różnicach między nimi” – zdaniem tego autora – „wyrażają się różnice
kulturowe, różnice przedmiotu skupienia uwagi lub jedne i drugie” (Pestoff,
2012, s. 15).
Warto jednak przywołać kilka propozycji definicyjnych, tworzących zestawienie
służące realizacji dwóch celów, których wzajemny układ będzie mieć
charakter dychotomiczny. Pierwszy z nich to uwypuklenie różnorodności ujęć
występujących w literaturze. Drugi natomiast będzie stanowił próbę identyfikacji
powielanych schematów i założeń, budujących rdzeń definicyjny pojęcia
koprodukcji. Należy również podkreślić, że – jak będzie można się przekonać –
przywołane poniżej definicje, zachowując swój ogólny poziom upodmiotowienia
społecznego, wykazują zdolność adaptacyjną do specyfiki realiów społecznego
funkcjonowania osób starszych.
Wspomniany już Alford, jako jeden z głównych teoretyków koprodukcji,
w koncepcji tej odnajduje „wszelkie aktywne zachowania podmiotów nienależących
do aparatu administracji publicznej, które są podejmowane wspólnie
z instytucjami publicznymi albo przynajmniej są przez te instytucje stymulowane,
są przynajmniej częściowo dobrowolne i prowadzą w sposób zamierzony,
choć także nieplanowany, do wytworzenia wartości publicznej” (Sześciło, 2015b,
s. 14, za: Alford 2009, s. 23). Robert F. Lusch i Stephen R. Vargo (2006, s. 284)
Change language