Starzenie się populacji. Aktywizacja, koprodukcja i integracja społeczna osób starszych
Opracowanie ma charakter poglądowo-teoretyczny, powstało bowiem na podstawie przeglądu dostępnej literatury przedmiotu (polskiej i zagranicznej). Publikacja skierowana jest zarówno do naukowców jak i studentów zajmujących się tematyką starzenia się ludności, starości i osób starszych oraz do coraz szerszego grona zainteresowanych tymi zagadnieniami praktyków, w tym polityków i decydentów oraz reprezentantów usług publicznych, przedstawicieli mediów i organizacji pozarządowych. ** The study is illustrative and theoretical in nature, as it was based on a review of the available literature on the subject (Polish and foreign). The publication is addressed to both scholars and students dealing with the subjects of population ageing, old age, and older adults, as well as to a growing group of practitioners interested in these issues, including politicians and decision-makers as well as representatives of public services, the media, and non-governmental organizations.
Opracowanie ma charakter poglądowo-teoretyczny, powstało bowiem na podstawie przeglądu dostępnej literatury przedmiotu (polskiej i zagranicznej). Publikacja skierowana jest zarówno do naukowców jak i studentów zajmujących się tematyką starzenia się ludności, starości i osób starszych oraz do coraz szerszego grona zainteresowanych tymi zagadnieniami praktyków, w tym polityków i decydentów oraz reprezentantów usług publicznych, przedstawicieli mediów i organizacji pozarządowych.
**
The study is illustrative and theoretical in nature, as it was based on a review of the available literature on the subject (Polish and foreign). The publication is addressed to both scholars and students dealing with the subjects of population ageing, old age, and older adults, as well as to a growing group of practitioners interested in these issues, including politicians and decision-makers as well as representatives of public services, the media, and non-governmental organizations.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
84
2. Formy aktywności i aktywizacja osób w niemobilnym wieku produkcyjnym…
utworzone już w okresie trwania programu ASOS. Zaproponowano także przemyślenie
utworzenia mechanizmów wspierających małe organizacje pozarządowe,
które nie są w stanie zagwarantować wkładów własnych, w związku z czym
nie ryzykują składania ofert. Podkreślono ponadto potrzebę wyrównywania
szans na realizację projektów w gminach, które posiadają mniejszy kapitał
społeczny, rozumiany również jako mniejsza obecność aktywnych organizacji
pozarządowych. Zasadne jest także tworzenie mechanizmów, które ułatwią np.
wykorzystanie infrastruktury publicznej, a tym samym powoływanie i prowadzenie
partnerstw podmiotów pozarządowych, komercyjnych i samorządowych.
Uchwaleniu programu ASOS na lata 2014–2020 (MPiPS, 2013b) towarzyszyło
przyjęcie przez Radę Ministrów dokumentu o charakterze ramowym
zatytułowanego „Założenia Długofalowej Polityki Senioralnej w Polsce na lata
2014–2020” (MPiPS, 2013c). W ujęciu chronologicznym ten dokument, o szerszym
i strategicznym zakresie, powstał jednak później niż dokumenty dotyczące
węższego, tematycznego i operacyjnego obszaru (po programach ASOS na lata
2012–2013 i 2014–2020). Taka kolejność od początku dyskusji nad dokumentami
podawała w wątpliwość ich spójność pod względem celów i działań, a także
monitorowania ich wdrażania i ewaluacji. Zasadniczą nowością „Założeń…”
było wprowadzenie do polskiego dyskursu i naukowego, i publicznego pojęcia
polityki senioralnej, którą określono jako „ogół celowych działań organów administracji
publicznej wszystkich szczebli oraz innych organizacji i instytucji,
które realizują zadania i inicjatywy kształtujące warunki godnego i zdrowego
starzenia się” (MPiPS, 2013c, s. 4). Jednocześnie w dokumencie nie posługiwano
się wykorzystywanymi od lat w literaturze przedmiotu pojęciami dotyczącymi
koncepcji polityki społecznej wobec osób starszych (ang. policy on older people)
i wobec starości (ang. policy on old age; old age policy) (zob. np. Szatur-
‐Jaworska, 2000). Ponadto przyjęte określenie „polityka senioralna” (ang. senior
policy; senioral policy; seniority policy) nie odpowiadało też koncepcji polityki
wobec starzenia się ludności (ang. ageing policy; public policy on ageing), która
stosowana jest przede wszystkim w literaturze anglojęzycznej (zob. Klimczuk,
2018a, 2018d). Za cel polityki senioralnej w Polsce przyjęto „wspieranie i zapewnienie
możliwości aktywnego starzenia się w zdrowiu oraz możliwości prowadzenia
w dalszym ciągu samodzielnego, niezależnego i satysfakcjonującego
życia, nawet przy pewnych ograniczeniach funkcjonalnych” (MPiPS, 2013c,
s. 6). W dokumencie posłużono się także koncepcją aktywnego starzenia się
oraz przyjęto, iż „należy rozważyć przyjęcie analogicznych rozwiązań dla osób
starszych i organizacji seniorskich przez jednostki samorządu terytorialnego
do tych podejmowanych wobec współpracy z organizacjami pozarządowymi
na szczeblu gminnym, powiatowym i wojewódzkim” (MPiPS, 2013c, s. 49).
Zwrócono przy tym uwagę, że niezbędne będą jednak działania legislacyjne
z udziałem parlamentu poprzedzone konsultacjami w ramach Komisji Wspólnej
Rządu i Samorządu Terytorialnego. Z perspektywy czasu można stwierdzić, że
Change language