SEKONDÊRE SKOOLLEERDERS SE BELEWENIS VAN ...

nodig het dat hulle aanvaar word vir wie hulle is. Meyer et al. (1988:395) beskryf dan
dat die verwesenliking van die persoon se potensiaal bewerkstellig word deur n
atmosfeer waarin die individu onvoorwaardelik aanvaar word vir wie hulle is en vry kan
voel om te ontwikkel sonder dat sekere beperkinge van buite op hulle afgedwing word.
Meyer et al. (1988:395) beskryf dan verder hierdie behoefte aan positiewe agting as die
behoefte aan positiewe agting deur ander en die behoefte aan positiewe selfagting. Die
persoon wil dus die agting van ander ontvang ten einde ook positief oor hulself te voel
en agting of respek vir hulself te kan hê. Sou ander betekenisvolle persone die persoon
dus aanvaar of respekteer slegs op grond van sekere voorwaardes, skep dit die
probleem dat die persoon hulself kan misken ten einde die aanvaarding van ander te
behou. Hierdie miskenning geskied dan natuurlik ten koste van positiewe selfagting.
Kruger en Adams (1998:23) stel dit dat onderwysers adolessente moet bystaan daarin
om hulself te aanvaar vir wie hulle is met al hulle sterk en swak eienskappe en stel dit
verder dat dit slegs moontlik is in n atmosfeer van liefdevolle aanvaarding deur ander
mense soos onderwysers, ouers en maats.
Van den Aardweg en Van den Aardweg (1993:8) stel dit dat wedersydse aanvaarding
een van die kenmerke van die onderwys situasie behoort te wees en dat n gebrek aan
aanvaarding of minimale aanvaarding die onderwyser sal verhoed om die leerder as
helper by te staan op sy of haar pad na volwassewording. Die kommunikasie van
onvoorwaardelike aanvaarding of dan respek vir wie die leerder is, deur die onderwyser,
is dus van deurslaggewende belang indien die onderwyser die leerder wil help ontwikkel
na wie hy of sy kan wees. Gordon (1970:38-39) stel dit dan dat wanneer dit vir n
persoon moontlik is om ware aanvaarding van n ander te voel en dit aan hulle te
kommunikeer, is hierdie persoon in staat daartoe om n kragtige agent vir verandering,
groei en ontwikkeling in die lewe van ander persone te wees. Gillis (1994:22) stel dit dat
die persoon deur die helper gesien moet word as persoon van besondere waarde en dat
die persoon as unieke persoon met hul eie gevoelens, wat mag verskil van die van die
helper, gerespekteer moet word. Soos duidelik op die voorgrond gebring deur die data
in hierdie ondersoek sal die taal van verwerping veroorsaak dat leerders hulself afsluit
en diskonnekteer van betekenisvolle ander soos onderwysers. Die taal van aanvaarding
skep n atmosfeer vir groei en ontwikkeling. Schaefer en Millman (1981:103) stel dit dan
onomwonde dat hoë self-agting by die kind direk verwant is aan die aanvaarding van
ander wat deur die kind beleef word.
- 96 -