SEKONDÊRE SKOOLLEERDERS SE BELEWENIS VAN ...
SEKONDÊRE SKOOLLEERDERS SE BELEWENIS VAN ...
SEKONDÊRE SKOOLLEERDERS SE BELEWENIS VAN ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Keyser (1980:xxxxii) stel dit dan dat in n toenemend meer komplekse samelewing die<br />
proses van volwassewording en die vestiging van n eie identiteit moeiliker is as ooit<br />
vantevore. Die omgewing waarin kinders groot word en opgevoed word, het globaal<br />
geword. In n wêreld van konflikterende waardes en waardestelsels, snel groeiende<br />
lewenstempo, eroderende sosiale invloede en algemene onsekerheid moet die<br />
onderwys sy weg vind na die ontwikkeling van verstandelike vermoëns, gebalanseerde<br />
waardes en die vermoë om n betekenisvolle, volwasse lewe te lei. Delors (1998:13)<br />
stel dit dat die mensdom in die konfrontering van al die uitdagings van die toekoms,<br />
onderwys en opvoeding sien as n onmisbare bate in sy pogings tot die ontwikkeling van<br />
ideale soos vrede, vryheid en sosiale geregtigheid. Hoewel Keyser (1980:xxxxii) sy<br />
opmerkings skryf oor die rol van voogonderwys in die skool is dit vandag, na my mening,<br />
meer waardevol as toe dit geskryf is. Die Suid-Afrikaanse samelewing het sedert die<br />
tagtiger- en negentigerjare van die vorige eeu basies n sosiale revolusie ondergaan.<br />
Smit (2002:17) beskryf sosiale verandering in Suid-Afrika sedert 1994 as n groot<br />
transformasie van n onderdrukte apartheid era, na n moderne demokrasie. Smit stel dit<br />
verder dat hierdie veranderinge n groot impak gehad het op beide voormalig<br />
onderdrukte en bevoordeelde jeugdiges. Volgens Smit (2002:17) het volgehoue vlakke<br />
van geweld, wat beide die laat apartheidsera sowel as die onderhandelings- en<br />
demokratiseringsfases wat gevolg het, n groot impak op die jeug gehad. Suid-Afrika is<br />
myns insiens steeds in n fase van sy ontwikkeling wat as demokratisering beskryf kan<br />
word aangesien daar groot dele van die Suid-Afrikaanse samelewing is wat nie in n<br />
demokratiese Suid-Afrika grootgeword en opgevoed is nie, maar wel elke dag daarin<br />
lewe. Dit is ook duidelik dat n tendens van geweld ook in die Suid-Afrikaanse huise en<br />
skole hooggety vier. Die artikel My seun, die monster, gepubliseer in die Beeld van<br />
18 Februarie 2006 en geskryf deur Benghiat (2006:17) beskryf hierdie tendens van<br />
aggressie en geweld onder jongmense. Hiervolgens het die geweldadige oortredings<br />
waarby jeugdiges betrokke is, toegeneem vanaf 9% in 2001 na meer as 15% in 2003 <br />
n styging van 6% in twee jaar. Volgens dieselfde bron is meer as 60 000 van die land<br />
se 156 000 gevonniste en verhoorafwagtende gevangenes tussen die ouderdom van 14<br />
en 25 jaar, waarvan 2 200 jonger is as 18 jaar. Potgieter (2007:3) beskryf vanuit<br />
Thompson (2004:11) dat Suid Afrika steeds nie n veilige plek is om in te bly nie. Ten<br />
spyte daarvan dat sommige gesaghebbendes beweer dat geweld besig is om af te<br />
neem. Hy beskryf dat die hoeveelheid moorde wat in Suid Afrika gepleeg word in een<br />
jaar rofweg dieselfde is as die hoeveelheid moorde wat n mens kan verwag in die<br />
- 3 -