SEKONDÊRE SKOOLLEERDERS SE BELEWENIS VAN ...

“ Toe begin x vloek en gaan op ons af en sê, ag los dan net die werk,
moet dit dan nie doen nie en gooi die boek daar neer en storm uit die
klas uit sonder om vir ons verder klas te gee.”
“ Sy’t op hierdie een outjie afgegaan… sy gaan op hom die heeltyd af en
sy vloek hom en sy jaag hom net uit die klas uit en sy sê vir hom hy
mag nie terugkom in haar klas in nie sy soek hom nie daar nie.”
“ Dan raak die onderwyser kwaad en – los net die vak – ek soek jou nie
in my klas nie, of as jy net ʼn stukkie van die werk nie ken nie dan jaag
die onderwyser jou uit.”
McPherson et al. (2004:359-360) stel dit dat die uiting van aggressie min respek toon vir
die teiken van daardie aggressie. Hulle is van mening dat aggressie wat met groot
intensiteit gekommunikeer word minder gepas is as aggressie wat met matige intensiteit
gekommunikeer word. Deelnemers aan die ondersoek rapporteer ook meer affeksie vir
onderwysers wat aggressie beslis, maar met matige intensiteit kommunikeer as
onderwysers wat aggressie met groter intensiteit kommunikeer. Ek kan dus aflei dat
hoe aggressie uitgeleef en gedemonstreer word deur die onderwyser n groot invloed
het op hoe hierdie boodskap deur leerders geïnterpreteer word. McPherson et al.
(2004:359-360) is dan van mening dat volgens die fundamental attribution error (FAE)
leerders geneig sal wees om destruktiewe aggressie tydens kommunikasie sal beleef as
iets inherents in die karakter van die onderwyser en sal hulle geneig wees om nie die
verband in te sien wat die onderwyser se gedrag met die van hulle eie het nie.
McPherson et al. (2004:359-360) stel dit dat destruktiewe vertoon van aggressie, van
onderwysers, deur leerders gesien word as intern tot die onderwyser. Leerders sien dus
nie die verband tussen hulle gedrag en die onderwyser se gedrag wanneer die
onderwyser aggressie met hoë intensiteit kommunikeer nie. McPherson, Kearney en
Plax (2003:84-85) stel dit dan duidelik dat meer emosioneel intense uiting van aggressie
in die klaskamer deur leerders as onvanpas gesien word, terwyl kalm maar besliste
optrede (assertiveness) gesien word as gepas en selfs as normatief. Hulle beskryf ook
verder dat onderwyser aggressie in sigself nie die probleem is nie, maar dat die manier
waarop die onderwyser uiting gee daaraan wel n probleem mag skep.
- 51 -