SEKONDÊRE SKOOLLEERDERS SE BELEWENIS VAN ...

anger-based that is why you get people that shoot their teachers and,
you know because ether they’re misunderstood, they didn’t get their
chance to speak their mind or they had certain needs not met in their
family like, family based as I said you know personality-wise.”
Hierdie deelnemer maak kragtige saak vir die aanhoor van die leerder se stem.
Hierdie aanhoor dui direk op die dialogiese karakter van opvoedkundige
kommunikasie. In hierdie ondersoek kom die volgende belewenis van n deelnemer dan
na vore as voorbeeld van hierdie disharmonie of gebrek aan deelnemende
kommunikasie.
“ You can’t say I’m trying to communicate with a student that doesn’t
want to communicate, that means that either there is a personality
clash or communication gap in the sense of, of you know I’m older than
you but I don’t want to listen because I don’t think what you have to say
is valid. I’ve got my own mind and I’ll make it up.”
Ellinor en Gerard (1998:69) beskryf dan onder Judgment Listens Only to Itself ” dat
veroordeling jou vermoë om te luister sal beperk. Selfs wanneer jy met die ander
persoon saamstem beperk veroordeling jou. Jy versterk slegs jou eie oordeel en hoor of
dink nie aan ander moontlikhede nie. Dit mag self so beperkend wees dat jy nie eers
bewus word van alternatiewe inligting uit jou omgewing wat dui op n uitgangspunt wat
verskil van jou eie nie. Dit is asof die ander interpretasie nie vir jou bestaan nie. Hulle
gaan dan voort om te beskryf dat negatiewe oordele oor mense by verre die meeste
skade sal aanrig aan n persoon se vermoë om te luister en dat mense meeste van die
tyd sal ophou om na iemand te luister as n ander se opinie sterk van hulle verkil. n
Mens luister dan slegs met die doel om jouself as reg te bewys en die ander as
verkeerd sodat jy die argument kan wen. Of jy reg is, of die ander persoon reg is, ek
dink ek is reg. Ellinor et al. (1998:70) beskryf dan die houding wat ontstaan in hierdie
tipe interaksie as moeilik, indien nie onmoontlik, om waarlik belang te stel in iemand
anders se opinie nie. Dit word dan baie moeilik om insig te kry in wat iemand anders
dink as jy hulle reeds veroordeel het as dom, oningelig of selfs gevaarlik. Hulle is ook
van mening dat hierdie impuls om te oordeel of te veroordeel, kreatiwiteit en dinamiese
denke tussen mense aan bande lê. Bohm (1996:55) stel dit dan dat as iemand nie
luister na jou basiese aannames nie, beleef jy dit as n daad van geweld en dan raak jy
- 84 -