Uitvoeringsbesluit 'De Opgang' - Stadsdeel Amsterdam-Noord ...

Investeringsbesluit Buiksloterham, januari 2007
vanaf de openbare weg plaats maar indirect via de
kavelentree.
3.2 Ten noorden van het Johan van
Hasseltkanaal
De kenmerkende structuur van opstrekkende kavels
tussen weg en water is ten noorden van het Johan
van Hasseltkanaal door dempingen grotendeels
verdwenen. Daarnaast is er sprake van meer
nadrukkelijke rooilijnbebouwing, met name aan de
Papaverweg. Hierop wordt voortgebouwd door een
andere relatie tussen stad en water te zoeken dan
in de zuidelijke Buiksloterham: formeler, openbare
kaden en continue rooilijnen langs de hoofdstraten.
Op enkele punten wordt een uitzondering gemaakt.
Dit geldt voor kavels die nog rechtstreeks aan
het niet gedempte kanalen liggen en voor de
Klaprozenweg.
Zo wordt de gebruiksmogelijkheid langs deze
toekomstig drukke 2x2 rijbanen vergroot en er
ontstaat ruimte voor een mogelijke parallelle
structuur voor parkeren, laden en lossen.
De openbare ruggengraat wordt de kade langs
het Johan van Hasseltkanaal, aan een robuuste
bebouwingswand. De relatie met de kade wordt
gelegd met een stedelijke plint aan de haven,
met (commercieel) voorzieningenprogramma en
detailhandel. Om de openbaarheid van de kade
te garanderen is het drijvend programma niet
rechtstreeks op de kade aangesloten, maar via
steigers waarin voorzieningen geïntegreerd zijn.
Het betreft een jachthaven ten westen van de vaste
brug van de Ridderspoorweg en ten oosten daarvan
voormalig varende schepen, of lichte opbouwen van
hout, glas, of staal op betonnen drijfelementen.
In de groene zone aan Zijkanaal I wordt de huidige
Waternet-haven in geconcentreerde vorm ingepast.
Bebouwing dient geclusterd en zoveel mogelijk
gestapeld te worden in één bouwvolume, dat vrij in
72
de ruimte staat.
De maximale bouwhoogte wordt in de kleinschalige
Papaverhoek beperkt tot 20 meter. Langs het Johan
van Hasselt- en Papaverkanaal zijn accenten tot 45
meter mogelijk.
3.3 Hoogteaccenten boven 80 meter
Op de koppen tegenover de NDSM-werf zijn twee
hoogteaccenten van 80 tot 100 meter gewenst.
Samen met een mogelijk toekomstig derde
hoogbouwaccent op de NDSM-werf markeren deze
torens de ruimte op het kruispunt van waterwegen,
op het breedste punt van het IJ. Bovendien
accentueren ze de monumentale voormalige werf,
zoals onbedoeld vroeger de kranen en schoorstenen
dat deden. Ze vormen de tegenhanger van de
torenconcentratie die bij Overhoeks juist het smalste
punt van het IJ markeert.
Met hoogbouwaccenten wordt beoogd de aandacht
op de werf en de bijzondere landschappelijke ligging
te versterken. Maar niet om die aandacht vervolgens
wég te trekken van de werfhellingen, hallen en
resterende kraan. Daarom geen suikertaarten of
zuurstokken, maar accent door hoogte met een
terughoudende, eventueel sculpturale vormgeving.
Geen solitaire ik-gebouwen, die wedijveren
om de aandacht, maar een samenhangende
familie. De hoogbouwaccenten dienen relatie met
elkaar te zoeken, waarbij de eerst gerealiseerde
als ijkpunt geldt. Geen gladde en schaalloze
kantoorarchitectuur, maar aansluitend bij de
robuuste industriële referentie van het gebied.
Terughoudend in kleurgebruik.
De hoogbouwaccenten staan met hun voet
in de locale context, ze groeien daaruit voort.
Geen nadrukkelijk samengestelde delen, maar
continuïteit tussen plint en hoogbouw. Net als
mogelijke hoogbouw (tot 60 meter) elders in de
Buiksloterham staan de volumes met een smalle
zijde, de kop, haaks op de kanalen: haaks op het
Van Hasseltkanaal voor de zuidelijke toren, haaks
op Zijkanaal I voor de noordelijke. In de plint wordt
een optimale relatie met het omringende maaiveld
gezocht. De torens dienen qua vloeroppervlak en
verschijningsvorm zo slank mogelijk te zijn, alzijdig
met aandacht vormgegeven.
Criteria voor de hoogbouwaccenten hebben een
directe relatie met de planontwikkeling voor de
NDSM-werf (planvorming 2007 en 2008). Pas met
de welstandscriteria voor de NDSM-werf kunnen
criteria indien gewenst verder gespecificeerd en
vastgesteld worden.