Uitvoeringsbesluit 'De Opgang' - Stadsdeel Amsterdam-Noord ...

3 Algemene uitgangspunten voor het CAN
Genius loci
De karakteristieke kenmerken van Amsterdam-Noord en het Waterland
zijn uitgangspunt voor het gehele plan. Zoveel mogelijk wordt
aangesloten op de geest van de plek, de genius loci. In de verschillende
deelgebieden van het plan worden de genius loci zo vertaald
dat deze bij het karakter van dat deelgebied passen.
De belangrijkste eigenschap van Amsterdam-Noord is de rijke diversiteit
aan werelden: de fijne structuur van houten huisjes aan het
water, aan een dijk of in een groene setting; een grotere structuur
van moderne hoge flats omringd door veel ruimte en de warme
metselwerkarchitectuur van de tuindorpen met een Amsterdamse
Schoolkarakteristiek. In het plan wordt een vertaling naar deze genius
loci gemaakt door in de gebieden ten westen van de Nieuwe
Leeuwarderweg de karakteristieken van het Waterland als referentie
te nemen. Aan de oostkant van CAN wordt aangesloten op de
modernere architectuur, zoals bijvoorbeeld Plan van Gool. In het
Stationsgebied komen alle werelden samen, Waterland, Amsterdamse
School en modern Amsterdam Noord.
Andere kenmerken van de plek zijn de hooggelegen verkeerswegen,
de Nieuwe Leeuwarderweg en de IJdoornlaan. De bebouwing
langs deze wegen sluit aan op de karakteristiek van deze wegen.
Aan de IJdoornlaan komt het nieuwe busplein en de wegen worden
begeleid door hoogbouw. Grootstedelijke architectuur, sterke
icoonwerking en een hoge architectonische kwaliteit zijn hier de
trefwoorden. Deze drukke hooggelegen verkeerswegen worden in
het plan afgeschermd van de lager gelegen straten in het gebied.
De oost-weststraten lopen onder het nieuw aan te leggen Nieuw
Leeuwarderwegviaduct door. Zij maken deel uit van de stedelijke
centrumzone.
Door de aansluiting op het karakter van de plek kan een architectuur
ontstaan die past bij deze nieuwe tijd maar tegelijkertijd haar
wortels vindt in Amsterdam-Noord.
Stationsgebied CAN
‘Room’ voor voetganger en automobilist
Op het niveau van het maaiveld wordt het Stationsgebied ingericht
volgens het ‘room‘principe. De voetganger loopt door de gangen
en kamers van de stad en wordt steeds verrast door nieuwe
beelden. De enscenering is gevarieerd. Stedelijke ruimtes wisselen
elkaar af en op kleinere schaal leveren ook de naast elkaar staande
gebouwen voortdurend wisselende beelden op: voordeuren, puien,
etalages, gevarieerde opbouw met meer of minder verdiepingen,
openingen met verschillende karakteristieke kroonlijsten, natuurstenen
geveldelen en dan weer gepleisterde baksteen, reclame-uitingen,
belettering en luifels. Tegelijkertijd zijn de meeste gebouwen
ondergeschikt aan de openbare ruimte. Zij begrenzen de openbare
ruimte en geven haar vorm.
Op het niveau van de hooggelegen verkeerswegen geldt de ervaring
van de automobilist. Door de hogere snelheid geldt hier een
andere dosering van prikkels en afwisseling. In het Stationsgebied
worden deze wegen begeleid door bebouwing. Het busplein en de
lager gelegen singel worden benadrukt door de begeleiding van
hoogbouw.
Eenheid in veelheid of verscheidenheid
De beleving van een stedelijke ruimte wordt voor een groot deel
bepaald door de gebouwen die de wanden vormen van deze
ruimte. Deze gebouwen vormen een verzameling, waarin, zoals
kenmerkend voor alle verzamelingen, ieder object naast zijn unieke
kenmerken tevens gemeenschappelijke eigenschappen heeft (zie
bloemenfoto’s). De unieke kenmerken zijn ondergeschikt aan de
gemeenschappelijke. Hierdoor zal de verzameling ook in de loop
der tijd als eenheid voortbestaan en sterk genoeg blijven om groei
en verandering in gebruik te doorstaan.
Kleurenschema CAN
Een van de elementen waardoor het CAN een geheel wordt, is het
gebruik van een specifiek kleurenschema voor het gehele gebied.
Het schema is gebaseerd op kleuren van de Zaanstreek en het Waterland.
Deze kleuren vormen het palet van het CAN en daarmee
het Stationsgebied (zie kleurenschema CAN).
9