Archaeology and Heinrich Schliemann 2012

188 Γεώργιος Στυλ. Κορρέςγιὰ τὶς ὁποῖες εἶχε ζητήσει προηγουμένως σχετικὴἄδεια. 16Ὅπως καὶ εἰς τὶς Μυκῆνες τὸ 1874, ὁ Σλῆμαν ἐπε -χείρησε τὴν πρώτη του ἔρευνα εἰς Τροίαν-Hissarlikχωρὶς ἄδεια τῶν τουρκικῶν ἀρχῶν μὲ δοκιμαστικὴ ἀνα -σκαφή. 17Εἰς τὴν πρώτη του πρὸς τὸν Juristat Plato, Kolberg,ἐπιστολή, ἐκ τῶν ἕνδεκα, συνολικῶς, ποὺ ἀπηύθηνεπρὸς αὐτόν, περιγράφει: «…διήνοιξα εἰς τὸν ἐπάνωλόφο πολλὲς βαθειὲς καὶ πολὺ πλατειὲς τάφρους καὶἀνεκάλυψα ἐρείπια ἀνακτόρων καὶ ναῶν ὑπερκείμενασὲ τοίχους πoλὺ παλαιοτέρων κτισμάτων. Σὲ βάθος 15ποδῶν ἀνεκάλυψα τεράστια τείχη 6 πόδια παχειὰ ἀρί -στης κατασκευῆς καὶ σὲ ἀκόμη μεγαλύτερο βάθος ἄλ -λων 7 ½ ποδῶν τὰ ὑποκείμενα πάχους 18 ½ πoδῶντείχη. Αὐτὰ εἶναι, ἐν πάσῃ περιπτώσει, τὰ τείχη τοῦἀνακτόρου τοῦ Πριάμου ἢ τοῦ ναοῦ τῆς Ἀθηνᾶς. Δυ -στυχῶς, θὰ ὑποχρεωθῶ νὰ ἐγκαταλείψω αὔριο τὶςἐργασίες μου, λόγῳ τῶν δυσκολιῶν μὲ τοὺς δυὸ Τούρ -κους, στοὺς ὁποίους ἀνήκει ἡ περιοχὴ καὶ θὰ καταβάλωκάθε προσπάθεια νὰ τὴν ἀγοράσω». Καὶ ἐδῶ, λοιπόν,ὅπως καὶ εἰς τὴν Ἰθάκη, σπεύδει νὰ ἀναγνωρίσῃ τὰἀνάκτορα τοῦ ὁμηρικοῦ ἔπους χωρὶς νὰ ἔχει συμπλη -ρώσει τὶς ἀνασκαφές του, ἐνῷ ἀναγνωρίζει ὅτι δὲν θὰἠμπορέση εὐκόλως νὰ διακόψῃ τὴν ἀνασκαφὴ αὐτή,προτοῦ τὴν συμπληρώσῃ, χάριν ἄλλης ποὺ ἤθελε νὰἀναλάβῃ εἰς Ὀλυμπίαν.Ἡ δευτέρα φάσις τῆς ἀvασκαφῆς εἰς Τροίαν, αὐτὴτὴ φορὰ μὲ κανονικὴ ἄδεια, διήρκεσε ἀπὸ τὶς 11 Ὀκτω -βρίου μέχρις 24 Νοεμβρίου 1871 χωρὶς τὴ συμμετοχὴτῆς συζύγου του Σοφίας.Ἡ τρίτη φάση διήρκεσε ἀπὸ 1ης Ἀπριλίου μέχρι 13Αὐγούστου μὲ κυριώτερο εὕρημα τὴν μετόπη τοῦἩλίου ἀπὸ τὸν ἑλληνιστικὸ ναὸ τῆς Ἀθηνᾶς. Ἡ ΣοφίαΣλῆμαν παρέστη κατὰ τὸ διάστημα ἀπὸ 24 Μαΐουμέχρις 27 Ἰουνίου 1872.Γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς φάσεις τῆς πρώτης ἀνασκαφικῆςπεριόδου 1870-73 ὑπάρχουν ἀνταποκρίσεις-ἐκθέσειςτοῦ Ἑρρίκου Σλῆμαν εἰς τὴν κυριώτερη γερμανικὴ ἐφη -μερίδα τῆς ἐποχῆς, τὴν Augsburger Allgemeine Zeitung,καὶ σὲ διάφορες ἑλληνικὲς ἐφημερίδες, ἐπὶ τὸ πλεῖστονσὲ μετάφρασιν, μιὰ συνήθεια ποὺ διετήρησε καὶ ἐπε -ξέτεινεν ὁ Σλῆμαν κατὰ τὰ ἑπόμενα ἔτη στὴν προσπά -θειά του νὰ τροφοδοτῆ τὸν διεθνῆ τύπο μὲ τὶς δραστη -ριότητές του καὶ νὰ παραμένῃ εἰς τὸ ἐπίκεντρο τῆςδημοσιότητος.Ἡ τετάρτη, ἠρωικὴ φάσι τῆς ἀνασκαφῆς, διήρκεσεἀπὸ τῆς 1ης Φεβρουαρίου μέχρι καὶ τὰ μέσα Ἰουνίου1873 καὶ ἡ Σοφία Σλῆμαν παρέμεινε ἐπί τι διάστημα,ἀλλὰ ἀναγκάστηκε νὰ ἐπιστρέψῃ εἰς Ἀθήνας λόγῳ τοῦθανάτου τοῦ πατέρα της.Ἡ ἀνεύρεσι τοῦ λεγομένου θησαυροῦ τοῦ Πριά -μου 18 ἀνάγεται συνήθως ἀκριβῶς κατὰ τὰ τέλη Μαΐου1873 καὶ πρέπει νὰ θεωρῆται βέβαιον ὅτι προέρχεταιἀπὸ ταφὴν τῆς πόλεως Τροία ΙΙ g. Τὴν ἄπο ψιν αὐτὴὑποστηρίζω, διότι πoλλὰ ἀπὸ τὰ ἀντικείμενα τοῦθησαυροῦ, δηλαδὴ ἀπὸ τὰ κτερίσματα ἀπὸ αὐτὴν τὴνταφὴν εὑρέθησαν συμπιεσμένα καὶ τοποθετημέναἐντὸς τοῦ ἀργυροῦ ἀγγείου 5873 καὶ τρία ἐγχειρίδια(5851, 5854, 5855) ἐντὸς τοῦ μπρούτζινου σκεύους5818. Ὅτι τὰ ἀντικείμενα αὐτὰ ὑπῆρξαν κτερίσματα σὲταφὴν δυνατὸν νὰ θεωρῆται βέβαιον καὶ εἰδικώτερον,ἐπειδὴ μὲ τὸν πέλεκυν 5822 ὑποδηλώνεται ἕνα παλαιὸἔθιμο ταφῆς, ποὺ παρακολουθεῖται ἀπὸ τὴν ΜΕ ΙΙΙπερίοδον ἀνὰ τὴν Ν-Δ Πελοπόννησο. Συγκεκριμένως,τὸ ἔθιμο κάμψεως ὅπλου/ων, προτοῦ τοποθετηθοῦν εἰςτάφον, ὥστε νὰ μὴ χρησι μοποιηθοῦν πλέον. 19Τὸ ἔργον του περὶ αὐτῆς τῆς ἀνασκαφῆς ἐκυκλο -φορήθη εἰς δυὸ τόμους (γαλλιστὶ καὶ γερμανιστὶ ὑπὸτοὺς τίτλους Trojanische Αlterthümer (κείμενον) καὶAtlas der trojanischen Αlterthümer (πίνακες) (Leipzig1874), ποὺ σημείωσε τεραστία ἐπιτυχία καὶ προεκά -λεσε (μερικῶς καὶ ὑπὸ τοῦ ἰδίου τοῦ Ἑρρ. Σλῆμαν ὑπο -κινηθὲν διαφέρον), τὸν ἀσυνήθη διὰ τὴν ἐποχὴ ἐκείνητεράστιο ἀριθμὸ τῶν 32 βιβλιοκρισιῶν διὰ τὴν γερμα -νικὴ ἔκδοσι καὶ δυὸ (2) διὰ τὴν γαλλική. 20 Ἡ ἔκδοσις ἐκμέρους τοῦ καθηγ. Manfred Korfmann τοῦ τόμου περὶαὐτῆς τῆς πρώτης ἀνασκαφικῆς περιόδου (1870-1873)ὑποδηλοῖ, κατὰ τὸν καλύτερο τρόπο, τὴ σημασία τοῦἔργου τοῦ Σλῆμαν. 21Ἤδη ἀπὸ αὐτὴ τὴν πρώτη περίοδον ἄρχισε καὶ ἡκατασκευὴ τῶν πρώτων οἰκημάτων εἰς τὸν λόφονHissarlik, ποὺ ὡδήγησε, σὺν τῷ χρόνῳ, στὸν σχηματισμὸτῆς Σλημαννιοπόλεως, ὅπου εὕρισκαν στέγη ὅλοι οἱ16. Εἶχε, μάλιστα, ἐξασφαλίσει καὶ σχετικὴ ἄδεια (25 Ἀπριλίου1870).17. Meyer 1965˙ Schliemann 1870˙ Κορρὲς 1974α, 7 κ.ἑξ.18. Schliemann 1873˙ Schmidt 1902, XI-XII, 225-237˙ Meyer1943˙ Easton 1976˙ Easton 1981˙ Easton 1984α˙ Easton1984β˙ Easton 1985.19. Schmidt 1902, 232 (5873), 225 (5818). Περὶ τῶν κεκαμμένωνξιφῶν ἐκ ταφῶν: Κορρὲς 1977α, 309, 311-312, πίν. 167 β˙Korres 1984, 147-148˙ Κορρὲς 1976α, 495-498 εἰκ. 8, πίν.262 α-β, 263 α-β (συμπίεσι χρυσοῦ διώτου κανθάρου ἐντὸςπηλίνου εὐτελοῦς μικροῦ ἀγγείου εἰς τάφον ΜΕ ΙΙΙ εἰςΠεριστεριάν). Πρβ. Bloedow 1988.20. Κορρὲς 1974α, 9-10 ἀριθ. 32-33, 11 ἀριθ. 39.21. Korfmann (Hrsg.) 1990.