Archaeology and Heinrich Schliemann 2012

Ἑρρῖκος Σλῆμαν (1822-1890), μιὰ ζωὴ στὴν ὑπηρεσία τῆς ἀρχαιολογικῆς ἐπιστήμης 215Ἑρρ. Σλῆμαν ἐπὶ τῇ 150ῇ ἐπετείῳ τῆς γεννήσεώς του.Κατὰ τὰς δυσμὰς τοῦ βίου του ἐτράπη καὶ εἰς ἄλλοντομέα, συγκεκριμένως, ἀνήγειρε ἐπὶ σχεδίων τοῦ W.Dörpfeld καὶ Ernst Ziller τὸ κτήριον ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Φει -δίου 1, γιὰ νὰ τὸ ἐνοικιάσῃ ὡς ἕδραν τοῦ ΓερμανικοῦἈρχαιολογικοῦ Ἰνστιτούτου, 166 καὶ ἐπὶ σχεδίων τοῦZiller τὸ τριμερὲς κτίσμα εἰς τὴν γωνίαν Πανεπιστημίουκαὶ Πινακωτῶν (Χαριλάου Τρικούπη), ὁμοίως πρὸςἐκμετάλλευσιν. 167XXIΙ. Ἡ διαθήκη τουἩ δευτέρα, τελική, διαθήκη του συνετάγη τὴν 30ὴνἸανουαρίου 1889 καὶ δι’ αὐτῆς προεβλέπετο ὁ πλήρηςδιακανονισμὸς τῶν πάσης φύσεως περιουσιακῶν τουστοιχείων μεταξὺ τῶν κληρονόμων του, τῆς πρῴην συ -ζύγου του, τῶν ἀδελφῶν του, φίλων του, χάριν διαφό -ρων κοινωφελῶν σκοπῶν, ἡ ἐναπόθεσις τῶν ὀστῶν τουκαὶ τῶν οἰκείων του εἰς τὸ μαυσωλεῖον του, αἱ πρόσοδοικαὶ ἡ διάθεσι τῶν ἀκινήτων του εἰς τὰ τέκνα του καὶ εἰςτὴν σύζυγόν του, οἱ ἐκτελεσταὶ τῆς διαθήκης του, ἡ πε -ραιτέρω πώλησις τῶν ἔργων του καὶ ἡ ἐνημέρωσις τῶνἐκτελεστῶν τῆς διαθήκης μέσῳ τῶν διαφόρων τραπε -ζικῶν οἴκων τῆς Πετρουπόλεως, τῶν Παρισίων, τοῦΛονδίνου, τοῦ Βερολίνου, τῶν Ἀθηνῶν. 168Δι’ ἰδιαιτέρων κωδικέλλων ἐκληροδότησε: 1) εἰς τὸἘθνολογικὸν Μουσεῖον τοῦ Βερολίνου τὴν μαρμαρίνηνκεφαλὴν τῆς λεγομένης Κλεοπάτρας ἐξ Ἀλεξανδρείαςκαὶ 2) ποσὸ εἰς τὸν Γεώργιον Στρέiτ, ἐνῷ ἀνῄρεσε τὸποσὸν διὰ τὸν Α. Η. Sayce, λόγῳ ἀρνήσεως αὐτοῦ νὰ τὸἀποδεχθῇ. 169Ἡ διαθήκη του ἐκηρύχθη κυρία κατὰ τὴν συνεδρία -σιν τοῦ Δικαστηρίου τῶν ἐν Ἀθήναις Πρωτοδικῶν της18ης Δεκεμβρίου 1890. 170Ἡ ἐκτέλεσι τῆς διαθήκης του διήρκεσε τετραετίανὅλην καὶ ἡ ὅλη διακίνησι ἐξετελέσθη μέσῳ τῆς ἘθvικῆςΤραπέζης τῆς Ἑλλάδος. Εἰς τὸ Ἱστορικὸν Ἀρχεῖον τῆςἘθvικῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος (Κληροδοτήματα, Φά -κελλος 62) διεφυλάχθη (εἰς τρία τμήματα), μεταξὺ ἄλ -λων, τὸ πιστοποιητικὸν τοῦ θανάτου του ἐκ μέρους τῆςἈστυνομίας τῆς Νεαπόλεως καὶ ἡ βεβαίωσι τοῦ ἐν Νεα -πόλει Αὐτοκρατορικοῦ Γερμανικοῦ Γενικοῦ Προξε -νείου, ἔτι δὲ τὰ ἰδιόχειρα τῶν εἰς διαφόρους γλώσσαςδιαθηκῶν του (ἑλληνιστί, ἀγγλιστὶ καὶ ὑφίσταται καὶγαλλιστί).Εἰς αὐτὸ εὕρηται, ἐπίσης, πλῆθος συμβολαίων, ὡς1) διὰ τὴν ἀνέγερσιν ὑπὸ τοῦ Ἐρνέστου Τσίλλερ τῆςτριπλῆς οἰκοδομῆς εἰς τὴν γωνίαν Λεωφ. Πανεπιστη -μίου καὶ Πινακωτῶν (νῦν Χαρ. Τρικούπη) τῶν Ἀθηνῶν,2) διὰ τὴν ἀνέγερσιν ὑπὸ τοῦ Ἐρνέστου Τσίλλερ κατ’Ἐπιστασίαν Βασ. Δροσινοῦ τοῦ μαυσωλείου, 3) εὕρη -νται, περιτέρω, τὰ οἰκογενειακὰ ἐπιτροπικὰ συμβούλιαὡς καὶ 4) ἡ ἀπoγραφὴ τῶν εἰς τὸ ἰσόγειον-Μουσεῖον καὶεἰς τοὺς διαδρόμους ἀλλὰ καὶ εἰς τὸν δεύτερον ὄροφονεὑρισκομένων 7.500, ὡς ἔγγιστα, ἀντικειμένων ἐκ Τροίαςκαὶ τῆς μαρμαρίνης κεφαλῆς τῆς λεγομένης Κλεο -πάτρας ἐξ Ἀλεξανδρείας.Ἡ διάρθρωσις τοῦ ὑλικοῦ (κατὰ τὴν Εὐτ. Δ. Λιάτα,Γενικὸ Εὑρετήριο τοῦ Ἱστορικοῦ Ἀρχείου τῆς ἘθνικῆςΤραπέζης, ἔκδοσι τοῦ Μορφωτικοῦ Ἱδρύματος ἘθνικῆςΤραπέζης Ἀθῆναι 1980, σ. 176 καὶ 202) ἔχει ὡς ἑξῆς:Φάκελλοι1. (958): ἔκθεσι ἀπογραφῆς τῆς κινητῆς καὶ ἀκινήτουπεριουσίας τοῦ Ἑρρίκου Σλῆμαv (ἔτος 1890),2. (954, 957): πιστοποιητικὸν θανάτου-ἀντίγραφονδιαθήκης-συμβόλαια-κατασχετήρια-μισθωτήρια οἰ -κιῶν καὶ λοιπὰ διαχειριστικὰ ἔγγραφα (l889-1893),3. (961-964): Ἐπίτροποι-παραεπίτροποι-πληρεξού -σιος δικηγόρος Ἑρρίκου Σλῆμαν καὶ κληρονόμων(l887, l890-1893),4. (959, 960, 965, 966): ἀποδοχὴ κληρονομίας-vομιμο -ποίησι κληρονόμων καὶ Ἐπιτρόπου (1891-1893),5. (952, 956): μικρὸ ἐσταχωμένο κατάστιχο καὶ λυτὰἔγγραφα ἀντιγραφῆς λογαριασμῶν Ἑρρίκου καὶἈγαμέμνονος Σλῆμαν (1890-1893)6. (967): διαχείρησι κληρονομίας: ἀλληλογραφία Ρ.Beaurain (Paris), J. Henry Schroder (London) καὶRobert Warschauer (Berlin) μὲ τοὺς ἐκτελεστὰς τῆςδιαθήκης (1891-1893)7. (955): διαχείρισι κληρονομιᾶς: ἀλληλογραφία SergeSchliemann, Nadeschda Andrussof, CatherineLyschin, John Murray, Ernst Ζiller, T. Brockhaus, Γ.Βουτζινᾶ, W. Schliemann, J. Günsburg, Em. Erlangerκαὶ ἄλλων μὲ τοὺς ἐκτελεστὰς τῆς διαθήκης (1891-1892) καὶ166. Meyer 1936, 280-281 ἀριθ. 194˙ Meyer 1958, 288 ἀριθ. 271,290 ἀριθ. 273˙ Ἡ 100ετηρὶς τοῦ Γερμανικοῦ ἈρχαιολογικοῦἸνστιτούτου, Ἑστία 4 Ὀκτωβρίου 1974, 4˙ Κορρὲς 1976β,253-264˙ Döhl 1981, 38 (εἰκ. ).167. Ἰδὲ ἀνωτ., σημ. 112 καὶ παρὰ Meyer 1958, 320 ἀριθ. 296.168. Κορρὲς 1974-1975β.169. Πρβ. Scott 1922, 406˙ Flickinger 1931/32, 23-25˙ Κορρὲς1974-1975β, 53 (ΙΗ’), 59.170. Αὐτόθι, 45-49.