Voortrekkers van oud Nederland, deel 1 - Vijfeeuwenmigratie.nl

De tijden zijn voorbij, waarin de Zweedsche koningen de hulp
inriepen van Nederlandsche kooplieden om steden te stichten in
hun rijk; hun scheepvaart, handel en nijverheid te organiseeren
en tot bloei te brengen; hun het geld te verschaffen voor hunne
krijgstoerustingen of geheele oorlogsvloten met admiraals en
kapiteins incluis, om hunne vijanden te verslaan; de tijden zijn
voorbij, waarin de Nederlanders onderhandelden met de koningen
en landsgrooten in Scandinavië en de landen langs de Oostzee
tot in de Baltische landen toe, in hun eigen Nederlandsche taal.
Maar al zijn die tijden lang voorbij, vergeten zijn wij ze nog niet.
En het doet goed te ontwaren, dat men ook aan de overzijde de
herinnering daaraan bewaard heeft. Nog steeds bestaan in Zweden
talrijke aanzienlijke geslachten, afkomstig van eenvoudige Nederlandsche
koopmansfamiliën, of nazaten soms van ruwe zeebonken,
wegens hunne verdienste tegenover hun nieuwe vaderland in den
adelstand opgenomen, die in de hoogste betrekkingen met eere
hebben gediend en nog trotsch zijn op hun afkomst van die 17de
eeuwsche Nederlanders.
Hoezeer bij Zweedsche mannen van wetenschap nog de overtuiging
leeft van de groote verplichtingen, welke zij aan het oude
Holland hebben, is indertijd wel zeer duidelijk gebleken toen, bij
de viering van het 25-jarig regeeringsjubileum van Koning Oscar
IJ, de Lundsche professor E. Wrangel hem een boekwerk opdroeg,
ook in het Nederlandsch vertaald, onder den titel "De betrekkingen
tusschen Zweden "en Nederland"; een uitvoerige, degelijke beschrijving
van die betrekkingen, geschreven door een man met
groote zaakkennis, blijkbaar bezield met groote liefde en waardeering
voor ons vaderland, en die zijn inleiding besluit met de
bede: "God behoede Nederland en Zweden".
Voor mijn artikel over Zweden heb ik dit mooie boek dikwijls
geraadpleegd.
Al hebben de Zweedsch-Nederlandsche betrekkingen in de
17de eeuw hun hoogtepunt bereikt, zij dateerden reeds van honderden
jaren te voren. In mijn artikel over de betrekkingen der
Nederlanders ten opzichte van de Hanze, is dat reeds ter sprake
gekomen. Dat zij al vroeg op Wisby vertegenwoordigd waren,
gcttuigt de nog aanwezige ruïne van de St. Geertruidakerk; zij
hadden een levendig aandeel in den Skonenhandel; zij waren altijd
op de een of andere wijze betrokken bij de strubbelingen tusschen
de Hanze-steden en de Scandinavische vorsten of van dezen
onderling; al trad daarbij in den eersten tijd Denemarken, als het
108