Voortrekkers van oud Nederland, deel 1 - Vijfeeuwenmigratie.nl

kling gejaagd en zijn de vrouwen en kinderen door den vijand
medegevoerd; van de geheele Nederlandsche nederzetting is niets
overgebleven.
Van veel grooter beteekenis zijn geweest de Nederlandsche
kolonies in Brandenburg. De kroniek van Helmold vermeldt,
volgens von \X7ersebe, daaromtrent het, in het kort, hier op neerkomende:
"dat na de overwinning van Hendrik de Leeuw op de Obotrieten,
Albrecht de Beer ook het land van de Britzianers en Stodramers
en andere, aan Havd en Elbe wonende, Slavische volken veroverde,
en nadat de Slaven die landen grootendeels verlaten
hadden, hij afgezanten zond naar Utrecht en de Rijnstreken en
ook naar de Hollanders, Zeeuwen en Vlamingen, die veel van de
overstroomingen door de zee te lijden hadden gehad, om hun
woonplaats in het veroverde land aan te bieden; die vreemdelingen
zouden zich niet alleen in het bisdom Brandenburg en bij Havelberg
hebben gevestigd, daar kerken hebben gebouwd en de
inkomsten der tienden belangrijk hebben doen aangroeien, maar
de Hollanders zouden ook begonnen zijn met het bebouwen van
den linker Elbe-oever; van het slot Salzwedel af zouden zij bezeten
hebben "al het land, dat Balsamerland en Marscinerland wordt
genoemd, zeer veel steden en dorpen, tot aan het Bohemerwoud. "
Wanneer men deze regelen klakkeloos aanneemt, zou de streek
tusschen Salzwedel, (dicht bij de grens van Mecklenburg) en het
Bohemerwoud, dus pl.m. de grens tusschen Beieren en Bohemen,
over een groote breedte, geheel zijn ontvolkt geworden en nieuw
bezet met kolonisten, in hoofdzaak uit de graafschappen Holland,
Zeeland en Vlaanderen; alzoo een gebied heel wat grooter dan de
laatstgenoemde landen zelf.
Is dit op zich zelf al onwaarschijnlijk, nog minder aannemelijk
wordt het door het feit, dat de Hollandsche en Vlaamsche kronieken
van dien uittocht geen melding maken. Bovendien heeft
Helmold hier gesproken over sommige gebieden, waar, volgens
von Wersebe, Albrecht de Beer nooit iets te zeggen heeft gehad.
Helmold moet hier dus, zooals von Wersebe en Rudolph beweren,
wel overdreven hebben. Maar al is van een aaneengesloten
bevolking van die streek door Nederlandsche kolonisten geen
sprake geweest, toch zijn er in de Altmark en de Prignitz, in het
Maagdenburgsche, in Anhalt, in de omgeving van ]üterbock, in
Thüringen, in Keur-Saksen en den Neder-Laussitz en in 't Meissensche,
alle in het bedoelde gebied gelegen, meer of minder
belangrijke Nederlandsche, vooral Vlaamsche nederzettingen
13