Voortrekkers van oud Nederland, deel 1 - Vijfeeuwenmigratie.nl

Slaghek, een Westfaalsche wondheler-barbier, uit de Nederlanden
afkomstig, op wien wij hierna terug komen.
Van haren grooten invloed maakte Sigbrit gebruik, zoowel ten
goede als ten kwade. Veel van de wreede maatregelen van den
koning werden, terecht of ten onrechte, aan haar inblazingen toegeschreven.
Echter schijnt het ook vast te staan, dat eenige zeer
verstandige regeeringsdaden van den koning van haar afkomstig
zijn geweest.
Tot de hoogst belangrijke betrekkingen, welke aan haar zijn
opgedragen geweest, heeft o.a. behoord die van het oppertoezicht
Over de Sonttollen; en wanneer men in aanmerking neemt, dat de
opbrengst daarvan, - "des konings speelpenning" - waarvan hij
geen verantwoording aan den Rijksraad schuldig was, de voornaamste
bron van inkomsten vormde voor zijn eigen huishouding
en voor zijn oorlogstoerustingen, dan blijkt daaruit wel ten duidelijkste,
hoe groot het vertrouwen was, dat Christiaan in "Moeder
Sigbrit" stelde. Voor de Nederlandsche schippers en kooplieden
is dat een tijdlang een gunstige factor geweest, want tot de goede
eigenschappen van Sigbrit heeft zeker behoord, dat zij in het
algemeen haren landgenooten een goed hart toe droeg.
Die tol werd oorspronkelijk geheven te Elseneur. Bij het afstaan
van gebied op Amager aan Hollandsche kolonisten, had Christiaan
nog verder willen gaan en o.a. ook het gebied om Elseneur met
Bollandsche kolonisten willen bevolken. Maar het verzet van de
bewoners tegen de toelating 1) van deze buitenlanders, wier concurrentie
men vreesde, was zoo groot, dat de koning daarvan
heeft moeten afzien. Bij heeft het hun echter geducht kwalijk
genomen; en dat is ook een van de redenen geweest, waarom lul,
vermoedelijk ook wel op aandringen van zijne raadgeefster, den
tol van Elseneur naar Kopenhagen verplaatst heeft, wat voor
de bewoners van eerstgenoemde stad een flinke schadepost beteekende.
Het spreekt wel van zelf, dat de haat tegen Sigbrit bij den adel
en de geestelijkheid, wegens de beperking hunner macht, met den
dag groeide; niet alleen in Zweden, waar men de bloedige wraak
des konings - de beruchte Stockholmer bloedbruiloft - in hoofd­
Zaak aan haar toeschreef, maar ook in Denemarken. In I 5 19 trad
zelfs de Pauselijke Legaat, die met den koning overhoop lag,
openlijk tegen haar op en beweerde onder meer, dat zij zich zou
1) Ook op bet eiland Sprö is een poosje een Hollandsche landbouwkolonie
gewee.st; de kolonisten zijn echter spoedig naar Falster vertrokken; of er nog iets
van dIe kolonie is overgebleven, is mij onbekend.
149