ISTORIJA NA MAKEDONSKIOT NAROD

da se sozdava pretstava za slobodno politi~ko izrazuvawe pridonesuvala
za postepeno integrirawe na Makedoncite vo rimskata
zaednica, {to bilo prosledeno so za~uvuvawe na etni~kiot identitet
i tradicii. Toa mo{ne ilustrativno go poka`uva ~esta {to mu ja
uka`ale soluwanite na provinciskiot upravnik Kalpurnij Pizon-
Pontifeks so dozvolata da ja nosi makedonskata kapa kausija od
vremeto na Aleksandar zatoa {to go odbranil gradot od Trakijcite
(11 g. pr. n.e.). Od I vek od n.e. edinstvoto na Makedoncite, me|u
drugoto, bilo simbolizirano i preku glavniot makedonski grad
Tesalonika, koj go steknal epitetot „Majka na cela Makedonija“. Na
odr`uvaweto na kompaktnosta na Makedoncite vlijaela i tendencijata
na imperatorskite dinastii vo Rim od II i od III vek za
imitirawe na Aleksandar (immitatio Alexandri), koja se odrazila na
nivniot silen interes za Makedonija. Imperatorot Hadrijan (117–138)
li~no ja posetil Makedonija (132 g.) i prestojuval vo gradot Pela. Po-
~ituvaweto na Aleksandar Makedonski posebno do{lo do izraz kaj dinastijata
Severi (193–235). Imperatorot Mark Antonij Karakala
(211–217) postavuval Makedonci na visoki funkcii samo poradi
nivnoto etni~ko poteklo. Toj formiral {esnaesetiljadna falanga,
„sostavena isklu~ivo od Makedonci“, koja ja narekol „Aleksandrova
falanga“. Istovetna tendencija spodeluval i imperatorot Aleksandar
Sever (222–235), koj vo Makedonija formiral „falanga od 3.000 lu-
|e, na koja £ naredil da se narekuvaat falangarii“. Vakvata rimska politika
korespondirala so odr`uvaweto na kolektivnata memorija kaj
Makedoncite za nivnite carevi Filip i za Aleksandar, {to pretstavuvalo
zna~aen segment vo za~uvuvaweto na etni~kata posebnost i kulturnite
tradicii vo periodot na rimskoto vladeewe.
71