terapia pedagogiczna

34Artyku³yW pracy z dzieæmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych postawapedagoga terapeuty nabiera szczególnego znaczenia. Dzieci te, ze wzglêduna pewne ograniczenia, s³aboœci, niemo¿noœci, potrzebuj¹ troskliwego wsparciai profesjonalnej pomocy w rozwoju. Postawa terapeutyczna pedagogapowinna wyp³ywaæ z okreœlonego myœlenia o podopiecznym, myœlenia, któregocentrum stanowi¹ wartoœæ i dobro osoby ludzkiej. Przyjête aksjologicznepriorytety nadaj¹ sens i cel oddzia³ywaniu wychowawczemu. Postawapedagoga – wyp³ywaj¹ca w sposób zasadniczy z uznawanych wartoœci –nie jest dana w gotowej postaci. Wymaga cierpliwej pracy nad rozwijaniemkompetencji interpersonalnych, wychowawczych i specjalistycznych. Trudbudowania w³aœciwej postawy powinien prowadziæ do nasycenia relacjiz dzieckiem wartoœciami terapeutycznymi. Wartoœci te bêd¹ przedmiotempodjêtej refleksji.Podstawa aksjologicznaoddzia³ywania wychowawczegoKoncepcj¹ w szczególny sposób eksponuj¹c¹ wartoœæ samego cz³owiekajako osoby i osobowoœci jest propozycja personalistyczna. Warto przytoczyæ– w kontekœcie podjêtego zagadnienia – kilka refleksji przedstawicieli personalistycznegomyœlenia o osobach niepe³nosprawnych. Piêknie pisze JeanVanier: „Cz³owiek dla swojego rozwoju potrzebuje wody i chleba. Je¿eli nieprzyjmuje po¿ywienia, umiera. ¯eby zaœ wzrastaæ duchowo, podobnie jakroœlina potrzebuje on s³oñca, wody, powietrza i ziemi”. Ale nadto: „Pokarmemjest wszystko to, co budzi z uœpienia istotê naszego bytu i stawia namj¹ przed oczy. Mo¿e nim byæ s³owo, lektura, spotkanie, wydarzenie, za³amanie,cierpienie, które ujawniaj¹ nam to, co najistotniejsze, i budz¹ zesnu g³êbiê naszego serca, przywracaj¹c nadziejê” (Wojciechowski, 2004,s. 134). Oto „katalog wartoœci terapeutycznych” – tak rzec mo¿na. Dodajmydo niego jeszcze radoœæ, której miejsce jest niejako ukryte w pismachJ. Vaniera 1 .Czes³aw Kosakowski – od wielu lat lansuj¹cy myœl osobow¹ w pedagogicespecjalnej – wpisuje personalistyczne ujêcie w teoriê i praktykê rewalidacji.Podmiotowoœæ czyni norm¹ postêpowania w tym¿e procesie, a szczególnejej znaczenie podkreœla w procesie autorewalidacji. „Autorewalidacjato jedna z dróg w procesie rehabilitacji, to akcja dynamizowania, to pozy-1Opieram siê na interpretacji A. Wojciechowskiego.