terapia pedagogiczna

Ewa Œwi¹c: Pomys³y interpretacyjne a wartoœci... 51noœæ. Fabu³a baœni dotyczy odleg³ej dla wspó³czesnego odbiorcy przesz³oœci,dla m³odego czytelnika najczêœciej niezrozumia³ej. Pocz¹wszy od ówczesnejstruktury spo³ecznej, koñcz¹c na codziennych drobiazgach. Œwiat karoc,pantofelków, s³ug wydaje siê egzotyczny, obcy. Nawet wyjaœniony, obudowanyprzypisami i odsy³aczami, budziæ bêdzie sprzeciw; taki sprzeciwpowinien budziæ w dziecku dojrzewaj¹cym w œwiecie nowoczesnym. Gdyplatoñska jednia dobra i piêkna dawno zosta³a ju¿ rozbita, trudno wyt³umaczyædziecku, dlaczego wiedŸma zawsze jest brzydka, a Kopciuszek –piêkny, jak ka¿da z postaci, której sprawa zostaje szczêœliwie zakoñczonaw finale baœni. Wystarczy odrzuciæ to, co historyczne, a mamy wci¹¿ uniwersaln¹,choæ wspó³czesn¹ historiê.W tego rodzaju grach pomocne s¹ cechy samego dziecka. M³odzi czytelnicyniejako automatycznie identyfikuj¹ siê z postaciami, wspó³prze¿ywaj¹,reaguj¹ na wydarzenia baœniowe bardzo emocjonalnie. Nale¿y zatemstworzyæ uczniowi warunki, by mia³ sposobnoœæ wejœcia w baœñ, w jej œwiat,przymierzaæ siê do ró¿nych ról, spróbowaæ identyfikacji z ró¿nymi bohaterami.Nie sposób przeceniæ funkcji wychowawczej takich zabaw literackich,wymieñmy kilka wartoœci i postaw kszta³towanych w trakcie proponowanychzajêæ: empatia, sceptycyzm, tolerancja, komunikacja, obiektywizm,dobro, piêkno, mi³oœæ, autorytet, ciekawoœæ, m¹droœæ, kreatywnoœæ, ambicja,lojalnoœæ itp.Oto kilka propozycji „o¿ywiania” baœni, gry z baœni¹, do wykorzystaniana lekcji jêzyka polskiego ju¿ w szkole podstawowej. Niech to bêdzie wspomnianywczeœniej Kopciuszek.Niespodzianki z kapeluszaGra polega na tworzeniu baœni na nowo. Punktem wyjœcia jest jednaz baœni, wspólna dla wszystkich uczniów. Do szkieletu fabularnego, uczniowie„doklejaj¹” wylosowane, indywidualnie ju¿, zmienne, wczeœniej przygotowaneprzez nauczyciela. Zmiennymi mog¹ byæ wygl¹d postaci, ich istotnecechy, wa¿ne dla fabu³y rekwizyty, miejsca zdarzeñ. Przyk³adowe zmiany:Kopciuszek jest ch³opcem, Kopciuszek jest sprytny, Macocha nie macórek itp. Pomys³y mo¿na mno¿yæ, wa¿ne, by by³y one znacz¹ce dla biegubaœniowych zdarzeñ.Uczeñ musi odpowiedzieæ na pytanie, jak potoczy siê historia, gdy zmienimyjeden z elementów, co wyniknie ze zmiany. Dalej, jak dotrzeæ, inn¹drog¹, do szczêœliwego zakoñczenia. Uczniowie tworz¹ swoje teksty w formiepisemnej.4*