terapia pedagogiczna

Anna Kurzeja, Joanna Godawa: Wykorzystanie zooterapii w terapii... 87maj¹cych problemy z komunikacj¹ i izoluj¹cych siê. Ta grupa osób mog³aprzebywaæ z psami w ci¹gu dnia w okreœlonych godzinach. Naukowcy wysunêliwnioski, ¿e dziêki obecnoœci zwierzêcia pacjenci nabrali pewnoœcisiebie i znacznie poprawi³y siê ich kontakty z innymi ludŸmi, np. z personelemszpitala. Podobne przekonania mia³ Ange Condoret, który w 1968roku rozpocz¹³ we Francji terapiê z udzia³em zwierz¹t domowych (Serpe l l, 1999, s. 110). Badania prowadzone w Finlandii dowodz¹, ¿e zwierzêtanie tylko „³agodz¹ obyczaje”, ale tak¿e mog¹ dzia³aæ stymuluj¹co na procesyuczenia siê dzieci.Terapia z udzia³em zwierz¹t w sposób doskona³y sprawdza siê w odniesieniudo pensjonariuszy domów opieki. W 1981 roku przebadano 58 pacjentóww Confield Hospital w Melbeurne w Australii. Badani to osobyw wieku oko³o 80 lat, maj¹ce problemy zdrowotne. Na wstêpie pacjencizostali poddani ocenie psychologicznej. Dobrano te¿ odpowiedni¹ grupêkontroln¹. Do pensjonariuszy z grupy poddanej eksperymentowi przyprowadzonopsa, który zamieszka³ z nimi na okres 6 miesiêcy. Wnioski z badañby³y takie, ¿e osoby z grupy eksperymentalnej mia³y lepsze poczuciehumoru, dobre samopoczucie, czêœciej pojawia³ siê uœmiech na ich twarzach,czêsto siê œmia³y, sta³y siê ¿ywsze, okazywa³y wiêcej zainteresowania innymi,przejawia³y chêæ do ¿ycia. W grupie kontrolnej, czyli tej bez kontaktuz psem, nie zaobserwowano ¿adnych istotnych zmian.Posiadanie domowego zwierzêcia, jego obecnoœæ, mo¿e – jak siê okaza³o– mieæ wp³yw na d³ugoœæ ¿ycia cz³owieka. Bardzo ciekawe i zaskakuj¹cebadania zosta³y podjête przez Erikê Friedmann na Uniwersytecie w Marylandi Pensylwanii, a dotyczy³y wp³ywu ró¿nych czynników i warunkówspo³ecznych na d³ugoœæ ¿ycia po przebytym zawale serca. Badaczka w ankieciezawar³a tak¿e pytanie o posiadanie zwierzêcia. Uzyskane przez ni¹dane wskazuj¹ na to, ¿e ludzie, którzy posiadaj¹ zwierzêta, zyskuj¹ wiêkszeszanse na prze¿ycie ni¿ ci, którzy zwierz¹t nie maj¹. Obecnoœæ zwierzêciaoprócz ró¿nych zalet motywuje np. do zwiêkszonego i regularnego wysi³ku,stymuluje zmys³y i relaksuje (Serpell, 1999, s. 11–114). Badanianaukowców dowodz¹, ¿e wynikaj¹ce z posiadania zwierzêcia korzyœci terapeutycznep³yn¹ przede wszystkim z wiêzi, jaka tworzy siê pomiêdzy cz³owiekiema jego zwierzêcym ulubieñcem.Od wielu lat terapia z udzia³em zwierz¹t staje siê coraz bardziej dostêpnai popularna. W terapii pedagogicznej znajduj¹ zastosowanie ró¿ne gatunkizwierz¹t. W licznych domach mieszkaj¹ one wspólnie z ludŸmi, którzynadaj¹ im imiona, gromadz¹ ich zdjêcia, poœwiêcaj¹ im czas i – jakpokazuj¹ badania – nawet zgadzaj¹ siê, aby nosi³y ich nazwisko (gdybyby³a taka mo¿liwoœæ). Krótko mówi¹c, zwierzê domowe staje siê cz³onkiemdanej wspólnoty rodzinnej, w której pe³ni wa¿n¹ i okreœlon¹ rolê czy pozycjê.Clif Flynn twierdzi, ¿e rola cz³onka rodziny, jak¹ nadaj¹ zwierzêciu