finalVersion
finalVersion
finalVersion
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Het Groninger Museum, met afzonderlijke delen die zijn<br />
ontworpen door diverse architecten. Opgeleverd in 1995.<br />
4.4 Fase 5(d): Tijdsgeest<br />
Het ING House langs de A10, in Amsterdam. Ontworpen<br />
door Meyer en Van Schooten (2002).<br />
In weerspraak met de opmerking van Hertzberger, betoogt Schippers dat het niet zozeer<br />
nostalgie is wat hem drijft. Voor hem en zijn stichting geldt het Paleis voor Volksvlijt juist als<br />
toonbeeld van moderne architectuur. In zijn ogen is het Paleis zelfs moderner dan veel<br />
modernistische bouwwerken van tegenwoordig, of in elk geval tijdlozer. Spraakmakende,<br />
hedendaagse gebouwen, zoals het Groninger Museum en het ING kantoor langs de A10, zijn<br />
volgens hem vooral modeverschijnselen die nu alweer gedateerd aandoen. 353 ‘Ik ben gek op<br />
moderne bouwkunst’, zegt Schippers, ‘maar het is ook wel eens leuk om dat modernisme niet<br />
alleen maar in de waan van de dag te zien. Als je het wat ruimer ziet, is het Paleis voor<br />
Volksvlijt ook een modern gebouw.’<br />
Het Paleis voor Volksvlijt is functioneel, geometrisch en universeel, maar tegelijkertijd<br />
geeft het bouwwerk ook gestalte aan het optimisme van een tijdperk dat voorbij is, benadrukt<br />
Schippers. En in die zin kan zijn plan inderdaad worden opgevat als een nostalgisch initiatief.<br />
‘Maar wat zou er op tegen zijn’, vraagt Schippers zijn toehoorders, ‘dat je erg benieuwd bent<br />
hoe het er in het echt heeft uitgezien?’ Hij vindt het juist mooi dat je een spel met de tijd kan<br />
spelen, door een verdwenen gebouw weer terug te laten keren. Hij toont zich wat dat betreft<br />
dus een geestverwant van Patijn, die in subparagraaf 4.3.1 liet weten ook graag te spelen met<br />
de geschiedenis.<br />
Kuipers was in diezelfde subparagraaf niet zo te spreken over het spel van Patijn, maar ze<br />
ontkent dat De Kiefhoek ooit vanuit nostalgie is gelegitimeerd. Het monument is immers nooit<br />
lang weggeweest. Als mensen iets terug willen hebben dat ‘al vijftig of tweehonderd jaar in het<br />
stadsbeeld ontbreekt’, dan pas spreek je van nostalgie, is haar overtuiging. Paul Meurs heeft<br />
een wat ander idee over het nostalgische gehalte van De Kiefhoek. Aan zijn bezoek aan de<br />
reconstructie van het Rotterdamse wijkje houdt hij een onbestemd gevoel over. Hij mist de<br />
afstand tussen kopie en origineel, en daardoor zou de architectuur van De Kiefhoek ‘zich een<br />
nostalgische toekomst dromen over een “gedresseerd” verleden. De Kiefhoek blijft voor altijd<br />
jong. Net als bij Peter Pan wijst deze kwaliteit niet op vitaliteit, maar op een zekere<br />
353 Modernistische architect De Jonge geeft in zijn interview aan dat hij zich vooral verwant voelt met het vroege,<br />
meer op universaliteit (en functionaliteit) gerichte modernisme. Hij verdiept zich niet zo in de huidige modes en<br />
trends, omdat die volgens hem de architectuur te veel reduceren tot beelden.<br />
174