finalVersion
finalVersion
finalVersion
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
4.4 Fase 5(d): Tijdsgeest<br />
modern ontwerp’, aldus Den Boer. 374 In het eindoordeel telde echter de keuze van de<br />
selectiecommissie zwaarder, en de professionals uit die commissie kozen, zoals te verwachten<br />
viel, voor het moderne ontwerp. Desondanks bleef het ontwerp van Soeters met enkele<br />
tienden verschil de winnaar. Den Boer denkt dat de gemeente Delft er echter nog niet klaar<br />
voor was om ‘een dergelijk klassiek ontwerp toe te staan.’ 375 En dat zou volgens Den Boer de<br />
reden zijn geweest voor de gemeente om te besluiten ‘de selectie tussen de vier ontwerpen<br />
over te doen.’ 376<br />
In Groningen hebben volksraadplegingen eveneens tot consternatie geleid. De bevolking<br />
mocht begin 2007 meebeslissen over het ontwerp voor het prestigieuze Groninger Forum. 377<br />
Op archined (‘de architectuursite van Nederland’) schrijft Jan Duursma dat de gemeente bij<br />
deze prijsvraag besloot ‘alleen ontwerpers uit te nodigen waarvan ze echt zeker wist dat deze<br />
met een eigentijds [lees modernistisch, MM] ontwerp zouden komen.’ 378 Dit strikte<br />
uitnodigingenbeleid zou volgens hem te maken hebben gehad met de eerdere Waagstraatverkiezing,<br />
die plaatsvond in 1995. Tegen de bedoeling van de gemeente in, zo stelt Duursma,<br />
koos de Groningse bevolking toen voor een traditionalistisch ontwerp. De architect van het<br />
winnende ontwerp ontwierp in het verleden juist heel avant-gardistisch, en de gemeente zou<br />
er (kennelijk ten onrechte) van uit zijn gegaan dat hij ook dit keer met een modernistisch plan<br />
zou komen. Duursma denkt dat het uitnodigingenbeleid bij de Forumprijsvraag er op gericht is<br />
geweest om een herhaling van het Waagstraatscenario te voorkomen. Den Boer meent dat met<br />
dergelijke voorselecties volksraadplegingen worden gereduceerd tot schijninspraak. 379<br />
Bij een reconstructie is zelden sprake van een prijsvraag. Het uitgangspunt van een<br />
reconstructie is namelijk meestal om zo dicht mogelijk bij het oorspronkelijke gebouw te<br />
komen. De vrijheid van vormgeving wordt daardoor zo beperkt, dat een prijsvraag<br />
verschillende ontwerpen zou opleveren die nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn. Het<br />
lijkt weinig nut te hebben om een jury of de bevolking daartussen te laten kiezen. In de vorige<br />
subparagraaf zagen we dat er dan ook pas wordt voorgesteld een prijsvraag uit te schrijven,<br />
wanneer men zoekt naar een alternatief voor een reconstructie.<br />
Dat laat onverlet dat de initiatiefnemers van reconstructies meestal voorstander zijn van<br />
inspraak van de bevolking. Ze weten dat de kans groot is dat zij kunnen rekenen op de zegen<br />
van het veelal nostalgisch georiënteerde publiek. Schippers denkt dat als er in Amsterdam een<br />
referendum zou worden gehouden over de reconstructie van het Paleis voor Volksvlijt, het<br />
plan ‘er moeiteloos en unaniem doorheen komt. Misschien op een enkeling, die om wat voor<br />
374 Boer, den (23-02-2007)<br />
375 Idem<br />
376 Idem<br />
377 Net als in Delft betekende een publiekszege hier overigens niet automatisch dat het winnende bureau ook de<br />
opdracht zou krijgen: ‘Een belangrijke toetsende rol is namelijk weggelegd voor een vakjury onder leiding van<br />
Wytze Patijn.’ (http://www.archined.nl/archined/5878.0.html)<br />
378 http://www.archined.nl/archined/5878.0.html<br />
379 Boer, den (23-02-2007)<br />
180