Mariken

114
*
Daer si af behoorden te sijn vervaert,
Pestelencien, orloghen, dier tijden, 799
800 Daermen met rechte voer soude vermiden
Die sonden die mijn Godheit verleden: 801
Mer hoe si meer geplaecht sijn, hoe si meer wreden, 802
Niet denckende op deewighe doot vol gheweens. 803
Tes al: waer voor sorge ick, versucht ic ten lesten eens, 804
805 Dontfermhertige God wert mijns ontfermende.
Emmeken, dit spel horende, wert haer sondich leuen bedinckende, met bedructer
herten in haer selven seggende:
Here God, hoe wert mijn bloet verwermende 806
Int hooren van desen wagenspele!
Ick hoor dier redenen ende argumenten soe vele, 808
Dat ick puer achterdincken crighe ende berou. 809
MOENEN
810 Wel, sullen wi hier bliven staende Ou, seg, ou, 810
Wat wildi aen dese brabbelinge hooren 811
Gaen wi doch minne.
* 805 A: ontfermmende.
799 dier tijden: hongersnood.
801 verleden: beledigen, krenken.
802 wreden: woeden, razen (Mak in NTg. 48 (1955), p. 272).
803 deewighe doot vol gheweens: omschrijving van de hellestraf, de eeuwige verdoemenis.
804 Tes al: allen zeggen, 't is altijd maar...; waer voor sorge ick: wat zou ik me zorgen maken;
versucht ic: laat ik maar even een zucht van berouw; ten lesten: op het eind van mijn leven,
bij 't sterven. Zie ook Aantekeningen.
806 wert... verwermende: verwarmt (als gevolg en teken van emotionele spanning).
808 dier: partitieve genitief bij ‘vele’.
809 puer: waarlijk.
810 ou, seg, ou: hei, hei (drukt verveling en ongeduld uit).
811 brabbelinghe: zie v. 714.
Mariken van Nieumeghen