Mariken

118
*
MOENEN
870 Hulpe, Modicack, hoe ick blaecooghende werde! 870
Dit meysen crijcht berou den balch al vul. 871
. . . . . . 872
Ga wi yewers int scoonste vander ste(den)
Een kanne wijns meten.
EMMEKEN
Laet mi met vreden 874-877874
875 Ende vliet van mi, fel viant boos!
Weemi, dat ic u oyt verkoos
Ende aenriep u, verghetende die Godheit ontfermhertelic.
Och, och, ick crighe sulcken berouwen hertelijc
Dat nu therte sal besluyten. Och, ic beswilte, 879
880 Mijn cracht faelgeert mi.
MOENEN
Hulpe, Lucifers leveren, longheren ende milte, 880
Nu mach ic wel borlen, blaecooghen ende huylen. 881
Mijn meeninghe wil hier al vuylen. 882
Onder die helsche guylen
* 871 (Leendertz, p. 315) A black.
879 A: al besluyten (corr.: H. Pleij in Spektator 1 (1971-2), p. 35; Leendertz, p. 315: Dat mi..
.sal).
A: beswelte.
870 Modicack (ook v. 998): scatologische duivelnaam, waarsch. omzetting van cac(o)daemo(n);
zie Maximilianus in NTg. 44 (1951), p. 18 en Michels in Tijdschr. voor Taal en Letteren 15
(1927), p. 17. ‘Modecac’ was ook de naam van een Kortrijkse rederijkernar: M. Vandecasteele,
‘Letterkundig Leven te Gent van 1500 tot 1539’ Jb. de Fonteine 1966, p. 48; blaecooghen:
vonken met de ogen schieten.
871 den balch al vul (balch: buik): over haar hele lichaam, geheel en al.
872 : zie Aantekeningen.
874-877 Laet mi met vreden...: zie Aantekeningen.
874 meten: drinken.
879 besluyten: doen sluiten, ineen doen krimpen; beswilte: bezwijm.
880 faelgeert: begeeft; Hulpe...: zie v. 403.
881 borlen: brullen, schreeuwen.
882 meeninghe: opzet; wil: dreigt; vuylen: vernietigd te worden, te mislukken.
Mariken van Nieumeghen