Mariken

129
*
DIE OOM
Fel gheest, dat sal ic u wel beletten!
Ick hebbe hier, meen ick, in minen brevier
Acht oft tien regulen in een papier. 994
995 Si selen u schier doen anders wrimpen. 995
MOENEN
Och, och, mijn borstelen risen, mijn haren crimpen 996
Mits dat hi daer leest. Wat sal ick verkiesen 997
Bi Modicack, moete ic dese verliesen, 998
Hoe sal ic doergoyt zijn met gloeyende wappers! 999
1000 Van quaetheyden so bijt ic mijn knappers, 1000
[F 1v] Uut ooren, uut bachuse blasick helsche spercken. 1001
Hier aen mi machmen nu mercken,
Als ons opset den oppersten Here verdriet,
So es ons (dinghen) min dan niet. 1004
1005 Ick ducht, ic van deser sielen sal moeten scheeden.
* 995 naar U en S; A: u vlues (schier wrsch. oorspr. vanwege overlopend rijm, vgl. Leendertz,
p. 321).
1000 (Leendertz, p. 321) A: so bid.
1004 naar U en S (Leendertz, p. 321): daar echter ook ‘So sijn ons(e) d.’.
994 Acht oft tien regulen: zie Aantekeningen.
995 schier: vlug; wrimpen: grijnzen, gezicht trekken.
996 borstelen: stekelharen; crimpen: trekken zich samen (worden hard en gaan rechtop staan:
‘risen’). Vgl. dezelfde uitroep van Satan in het spel van de Becooringe des duvels: ‘Och mijn
borstelen rysen, mijn aren krimpen’ (citaat in W.M.H. Hummelen, De sinnekens in het
rederijkersdrama, Groningen 1958, p. 339).
997 Mits dat: door wat; verkiesen: beginnen.
998 Modicack: zie v. 870.
999 doergoyt: afgeranseld; wapper: geselriem (leren riem met loden bal).
1000 knappers: tanden.
1001 spercken: vonken.
1004 dinghen: ondernemen, streven (vgl. ‘vermet’ in v. 725) of ding, zaak (Van Mierlo in VMA
1951, pp. 181-3); min dan niet: minder dan niets (waard).
Mariken van Nieumeghen