Mariken

68
*
170 Schoon kint, hoe sitti dus belaen 170
Heeft u yemant mesdaen
Sonder redene ofte recht
Dat sal ick wreken als een goet knecht. 172
Ghi dunct mi slecht
Ende daer omme scick ick 173
Hier tuwen trooste.
MARIKEN
Hulp God, hoe verscrick ick!
175 Wat mijns, ick en weet van mi selven nauwelijck, 175
Met dat ick dien mensche ben aensch(o)uwelijck,
Hulpe, hoe flauwelijck vervalt mi therte! 177
DIE DUVEL
Schoon kint, en vreest grief noch smerte, 178
Ick en sal u hindere, grief noch quaet doen,
180 Maer ick ghelove u, wildi na mijnen raet doen 180
Ende met mi gaen, wilt dit onthouden nauwe, 181
Ick make u eer lanc der vrouwen vrauwe.
. . . . . . . . 183
MARIKEN
Vrient, ick sitte nu rechs also ghesint, 184
185 So beroert ende soo ontstelt van engienen 185
* 170 naar S; A en U: beschaemt.
173 A: sicick.
170 belaen: bedrukt.
172 als een goet knecht: als een ridderlijk persoon (die graag optreedt ter bescherming van de
onschuldige en zwakkere vrouw).
173 slecht: eenvoudig, onschuldig; scick: kom.
175 wat mijns: wat overkomt me
177 hoe flauwelijck vervalt: hoe zwak, hoe klein wordt.
178 grief: leed.
180 ghelove: beloof.
181 nauwe: goed, nauwkeurig.
183 zie Aantekeningen.
184 rechs: juist.
185 beroert: in de war; engienen: geest, zinnen.
Mariken van Nieumeghen