Mariken

85
Ende ghi sinte Servaes, rustende binnen Maestricht,
Die van mi tsiaers menich scoon licht 394
395 Uut devocien wert ghestelt,
Mi hoepic dat ghi niet beswijcken en selt. 396
Ter noot salmen troost aen vrienden soecken. 397
Ic wil gaen vernemen ende doen vernemen in alle hoeken
Ofter yemant af heeft ghehoort.
400 Al ben ic ghestoort, 400
Ten es gheen wondere dat mi tderven grief gheeft:
Niemant en scheet gheerne van dat hi liefheeft.
[C 2v] Na desen is heer Ghijsbrecht van sijnder susteren ghescheyden met droeven
moede, om dat hij geen tijdinghe van Mariken zijn nichte en verhoorde.
houtsnede 4
VI Hoe Marikens Moeye haer selven dye kele afstack.
Binnen desen middelen tijde heeft die casteleyn vanden Grave den ouden hertoge
Arent uuten ghevanckenisse
394 Die: aan wie; tsiaers: jaarlijks, misschien op 13 mei, de sterfdag van St. Servaas, de dag ook
waarop jaarlijks in het heiligdom te Maastricht zijn relieken werden getoond: P. Maximilianus
in NTg. 44 (1951), p. 92; licht: kaars (Maximilianus, p. 93, denkt bij ‘schoon licht’ aan een
grote kaars die bij een pelgrimstocht geofferd wordt, ‘zo iets als de liturgische paaskaars’.
Er staat echter wel: ‘menich scoon licht’).
396 beswijcken: in de steek laten.
397 spreekwoord: ‘in der noot besoect men vrienden’, reeds in Proverbia seriosa of communia
(oudst bekende druk ca. 1480), nr. 430: uitg. Richard Jente, Proverbia Communia. A fifteenth
century collection of Dutch proverbs..., Bloomington 1947. Ook H. von Fallersleben in Horae
Belgicae IX, Hannover 1854, p. 27.
400 ghestoort: ontsteld.
Mariken van Nieumeghen